ورزش زورخانه‌ای، از جمله ورزش‌های تاریخی و پهلوانی، در ایران به گونه‌ای مرسوم است که نشان‌دهنده هویت فرهنگی و歴 تاریخ کشور است. به گزارش خبرگزاری سینا، ورزش باستانی یا پهلوانی، در روستاهای ایران برگزار می‌شود و در زورخانه‌های متعدد قابل مشاهده است. در این ورزش، ورزشکاران به سبک سنتی، با همراهی مرشدان و زورخانه‌داران، به ضرب و فریاد پرداختند که این ریتم نمایانگر تعامل بین ورزشکاران و افراد حاضر در مراسم است.
پیشینه این ورزش به بیش از ۳۰۰۰ سال پیش برمی گردد و این ورزش از دوره باستانی و پس از آن، در ایران شناخته می شود. مورخان معتقدند که در ۷۰۰ سال پیش، پهلوانی به نام «پوریای‌ولی» از اهالی خوارزم، زورخانه‌ها را به شکل امروزی ساخته است. ورزش زورخانه‌ای، ورزشی است که ورزشکاران، قدرت بدنی خود را به نمایش می گذارند و در زورخانه‌های متعدد مشاهده می‌شود. در واقع، این ورزش از فرایند قدرت بدنی و شجاعت روحی نشات می‌گیرد و جامعه ارزش زیادی برای ورزشکاران این ورزش قائل است.
در روزهای پیشین، ورزشکاران از دوران باستان در ایران قدرت بدنی و شجاعت روحی که لازم بود به سبکی باورمند است و جامعه بالاترین ارزش برای آگاه مردان و ورزشکاران از این دوره داشت. از این گذشته، ورزش زورخانه‌ای به عنوان یکی از ورزش‌های سنتی و معروف ایرانی است که در حد و حدود ایفای حرکات است.
بعدا این ورزش، به جزء یکی از عمده‌ترین ورزش‌های باستانی یا پهلوانی در ایران تبدیل شد و به یکی از ورزش‌های پر طرفدار در ایران گشت. درصد زیادی از ایران، ورزش زورخانه‌ای را به سبب دارای حس و از تمامی نحوه‌های زندگی متفاوت اند، به یک ورزش وجودمی دهند که از آیین‌های مهم زمان باستان جدا نیست.