جرقه خلاقیت انسان از چه زمانی آغاز می‌شود؟

راه رفتن: جایی که خلاقیت و موسیقی در انسان زاده می‌شود

در جهان تکامل انسان، حقیقتی عجیب و غریب وجود دارد: راه رفتن. این فاکتور ساده، ممکن است برای ما جالب باشد، اما دانشمندان بر این باورند که این موضوع بسیار پیچیده‌تر از ذهن ما است. آنها معتقدند که راه رفتن، نقشی کلیدی در رشد خلاقیت و توانایی‌های ارتباطی ما ایفا می‌کند و نتایج تحقیق جدید نشان می‌دهد که توانایی انسان برای راه رفتن روی دو پا، موسیقی و حتی زبان را نیز در بر می‌گیرد.

تکامل انسان، فرآیند شگفت‌انگیزی بود که منجر به تحولات مختلف شد. این فرآیند به گونه‌ای بود که بر رشد مغز و عملکرد‌های درونی ما تأثیر گذاشت. آیا گام‌هایی که ما می‌رویم، می‌تواند به همین قدر شگفت‌انگیز باشد؟ این سوال مهمی است که محققان در زمینه این موضوع تحقیق می‌کنند.

نتایج تحقیق جدید، رشد شناختی را که تکامل به آن کمک کرده، برجسته کرد. جهشی عظیم که منجر به توسعه ریتم و موسیقی شد. تغییر به سمت عمودی راه رفتن انسان، منجر به رشد شناختی خروجی‌های خلاقانه شد. بر یادگیری الگوهای ریتمیک، تاثیری نمی‌گذاشت. این موضوع باعث می‌شود ما پیاده‌روی را نه تنها به عنوان یک فعالیت برای بهداشت جسمانی، بلکه به عنوان یک منبع خلاقیت و موسیقی ببینیم.

این توجه ماهرانه به صدا و حرکات بدن ما، می‌تواند بازخورد مثبتی برای مغز ما داشته باشد. گام‌های موزون، می‌تواند باعث آموزش مغز ما به شناسایی الگوها و ساختارها شود. همچنین این موضوع می‌تواند ریشه‌های تاریکی را برای دلیل افزایش خلاقیت در زمانی که ما دویدیم یا پیاده‌روی می‌کنیم، حل کند.

در یکอเรاتوریک بی نظیر، محقق این نتیجه را به دست آورده که راه رفتن و توانایی دوپا بودن ما، زندگی ما را به مسیرهای جدیدی فرستاده و مغز ما را در حال صحبت کردن با هم‌فکران دیگر، آموزش می‌دهد. و این شاید در चलतن نوزادان به وجد آمدن آن‌ها، حائز اهمیت باشد.
این موضوع به ما نشان می‌دهد که ما باید کمی بیشتر به آوای قدم‌هایمان توجه کنیم. این ممکن است به ما کمک کند تا با چارچوب‌های مغزی ما برای معناییدهی به محیطمان، مهارت‌های tốt‌تری داشته باشیم.

با توجه به این موضوع به نظر می‌رسد که راه رفتن، راهی است برای به پیشبرد وسایل ارتباطی انسان و یا طریقه که بیش از پیش همین در تکامل بشر، یکی از پراهمیت‌ترین نقش‌های را ایفا کرده است. این نیز رنگ شکاف‌نمایی همان تعامل میان تعاملات مغزی را پاس مانده است.