روسیه با رونمایی از موتور پیشرانه پلاسمایی پیشرفته خود، تحولی بزرگ در صنعت فضایی ایجاد کرده است. این فناوری نوین که توسط شرکت دولتی روس‌اتم توسعه یافته، می‌تواند زمان سفر به مریخ را از ۹ ماه فعلی به تنها ۱ تا ۲ ماه کاهش دهد. این موتور پیشرانه پلاسمایی که بر پایه فناوری پلاسما کار می‌کند، نسبت به سیستم‌های پیشرانش سنتی مزایای قابل توجهی دارد. یکی از این مزایا، افزایش بازده انرژی است. موتور پلاسمایی قادر است به طور مؤثرتر از موتورهای سنتی انرژی را به پلاسمای واکنش شتاب دهند، که منجر به صرفه‌جویی در سوخت و افزایش سرعت می‌شود.
درواقع، این فناوری می‌تواند زمان سفر فضاپیماها را در مقایسه با موتورهای پیشرانه سنتی، کاهش دهد. مثلاً برای سفر به مریخ، استفاده از موتور پیشرانه پلاسمایی می‌تواند ۷ ماه کاهش سفر به میزان ۱-۲ ماه باشد. این کاهش زمان سفر نه تنها دسترسی به مقصدهای دور را آسان تر می‌کند، بلکه همچنین برای ماموریت‌های بلند مدت، نیاز به ذخیره بیشتر سوخت کاهش می‌یابد.
یکی دیگر از مزایای این فناوری، کاهش خطرات ناشی از تابش‌های کیهانی است. تابش‌های کیهانی، به ویژه پرتوهای چارچوب، یکی از بزرگترین نگرانی‌های صنعت فضایی است. موتور پیشرانه پلاسمایی می‌تواند به طور مؤثرتری از تابش‌های کیهانی تولید شده توسط پرتوهای چارچوب محافظت کند، که منجر به افزایش ایمنی ماموریت‌های فضایی می‌شود.
در مورد رقابت بین قدرت‌های فضایی جهان، این فناوری می‌تواند انقلابی جدید در صنعت فضایی ایجاد کند.با وجود آن که آمریکا بر روی موشک‌های سوخت مایع و ژاپن بر روی فناوری هیدروژنی تمرکز دارد، روسیه با موتور پیشرانه پلاسمایی خود به عنوان بازیگر اصلی در این رقابت جدید مطرح شده است. این پیشرفت می‌تواند روسیه را در مسابقه رسیدن به مریخ به موقعیت پیشرو برساند.
در عین حال، این فناوری نه تنها برای سفرهای فضایی تغییراتی ایجاد می‌کند، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز توسعه روش‌های جدید حمل و نقل در آینده باشد. به عنوان مثال، می‌توان در آینده، از این فناوری برای توسعه ترانسپورتاسیون فضایی استفاده کرد. با این حال، هنوز چالش‌هایی مانند ایمنی و قابلیت اطمینان این سیستم در مأموریت‌های واقعی وجود دارد که باید مورد بررسی قرار گیرند.
در عمل، در پاریس، پژوهشگران در آزمایشگاه فیزیک پلاسمایی، طرح یک موتور پلاسما پیشرانه را ارزیابی کرده‌اند. نتایج مربوط به کارآیی توانمندسازهای پلاسمایی مورد ارزیابی قرار گرفت. انبارهای ذخیره‌سازی و دستیابی به انرژی مناسب معمولاً با افزایش توان، از مرز 100وات/گرم است و حدود 300وات/گرم بالا می‌رود. با این حال، هنوز بحث‌هایی وجود دارد، آیا برای دستیابی به قدرت این موتورها می‌توان استفاده کرد یا خیر؟