مدیر اجرایی روزآمدسازی نقشه جامع علمی کشور از تمدید مهلت مشارکت در این طرح ملی خبر داد و اظهار کرد که این تصمیم به منظور جلب مشارکت گسترده‌تر جامعه علمی اتخاذ شده است.
یقیناً بسیاری از ما چطور تعامل جامعه علمی با این طرح را در طول چند ماه گذشته می‌توانستیم مشاهده کنیم. شاید تا به حال اندکی از حساسیت و تعهد شورایعالی علوم، تحقیقات و فناوری (عتف) و وزارت علوم برای جلب نظر مخاطبان حسرت می‌کشیدیم. اما در این لحظه، با تمدید مهلت مشارکت تا پایان اردیبهشت‌ماه، این تعهد نه تنها آشکار شد بلکه از مضرات بهره‌برداری ناکارا از نظرات متخصصان نیز حکایت داشت.
با ملاحظه، می‌توان به سه رونده معتبر اشاره کرد که تجربه روزآمدسازی نقشه جامع علمی کشور را رقم زده‌اند. اول، سال‌های اولیه این طرح: با نگاهی به ضرورت، تعهد و جدیت اعضای شورایعالی علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت علوم در بر قراری یکپارچه شرایط برای روزآمدسازی نقشه جامع علمی و بهره‌مندی از نظرات مشاغل علمی، معلوم می‌شود که برای اولین بار تمامی حجاب‌ها از مقابل درگنشمم‌سازی می‌افتند. دوم، سال‌های به‌دنبال آن: در این مرحله، فقدان چارچوب rõ و با استناد به تجربه‌ها و دغدغه‌های جدید از مسیری فراسوی نقشه جامع علمی می‌گذاریم و شاهد افزایش دغدغه‌های اعتمادکنندگی به این سند راهبردی جهت برنامه‌ریزی علمی و فناوری می‌شویم. سوم، تمدید مهلت مشارکت در این طرح ملی: با این اقدام، به‌ندرت می‌توان اقدامی مؤثرتر از آن را تصور کرد. چون منجر به مشارکت گسترده‌تر جامعه علمی، نگاهی تازه به چارچوب، دانسته‌های جدید در این حوزه و مذاکرات سودمندی بین چهارتای موثر در گسستگی این تجربه خواهد شد.
البته، این تجربه با اندک خبرنگاران، نشریات و رسانه‌های دیجیتالی در ارتباط است. بنابراین سوال مهم این است: پس از آن، همه چیز خوب خواهد شد؟ زندگی راحت‌تری برای جامعه علمی؛ کاروانی از بسیاری مشاغل؛ مگر خبری از معضل شکاف بین محققان؟
هر چه که باشد و همین که باعث عصبانیت بسیاری از مخاطبان نظرات غیرمبنی برنتایج حاصل از این تجربه شده است، خبر ما نیست. بنابراین در خصوص ناتمامی در طرح نقشه جامع علمی کشور باید گفت که اگر قرار است هرساله یا دو سال یک بار خود را ناسازگار با جامعه علمی نشان بدهیم، حتماً نظرات برای تکرار و تکثیر آن را نیز جلب می‌کنیم.