وانتخاب صحیح سیاستهای صادراتی میتواند آینده بخش صادرات خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) را رقم بزند. کمیسیون صادرات کالا و خدمات ICT سازمان نظام صنفی رایانهای در گزارشی تحلیلی که اخیرا منتشر شده، بر اهمیت بازنگری در سیاستهای صادراتی و تخصیص حمایت هدفمند از سوی نهادهای مرتبط تأکید کرده و از سیاستگذاران خواسته که در سال «سرمایهگذاری برای تولید» اقتصاد دیجیتال را جدیتر بگیرند.
یکی از مهمترین چالشهای کوتاهمدت در حوزه فاوا، نوسانات نرخ ارز، محدودیتهای بانکی، تعهدات ارزی و نبود شفافیت مالیاتی است. این چالشها باعث بیثباتی در بازار، کاهش رقابتپذیری و افت حجم صادرات رسمی شدهاند. در پی این بررسی، راهکارهایی برای مواجهه با این مشکلات و موانع رونمایی شدهاند که تثبیت نرخ ارز، تسهیل تبادلات مالی، حذف تعهدات ارزی و توسعه زیرساختهای حملونقل از جمله آنها است.
تجزیه و تحلیلهای انجام شده در این گزارش نشان میدهد که تحریمهای بینالمللی و کمبود زیرساختهای فناورانه مهمترین تهدیدهای ساختاری برای آینده این بخش هستند. در حالیکه موانع میانمدت و بلندمدت شامل مهاجرت نخبگان، نبود قوانین پایدار و فقدان استانداردهای بینالمللی است. پیشنهاداتی هم برای رفع این چالشها عرضه شده که برنامهریزی راهبردی، سرمایهگذاری در آموزش نیروی انسانی، استانداردسازی محصولات و ایجاد قوانین حمایتی را شامل میشود.
در تازهترین اقدام، کمیسیون صادرات خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات نصر کشور از راهکارهای مختلفی برای رفع این مشکلات یاد کرده است. از جمله آنها ارتقای کیفیت و تطبیق با استانداردهای جهانی است. همچنین پیشنهادهای دیگر شامل حضور فعال و هدفمند در نمایشگاههای بینالمللی برای معرفی محصولات، ایجاد نمایندگیها یا شرکای محلی در کشورهای هدف برای ارائه خدمات پس از فروش و استفاده از ابزارهای دیپلماسی تجاری و اقتصادی برای تسهیل تجارت است.
رئیس کمیسیون صادرات خدمات فناوری اطلاعات نصر کشور، علی ورزشکار، در حالیکه از این پیشنهادها برای افزایش صادرات محصولات و خدمات فاوا یاد میکند، ایجاد یک نمایشگاه دائمی از محصولات تولید ایران در حوزه صنعت فاوا را یکی از راهکارهای مؤثر برای گسترش صادرات سخت افزار و افزایش سهم بازار ایران در عرصه بینالمللی عنوان کرده است.
ورزشکار همچنین بر ضرورت هماهنگی میان دولت و بخش خصوصی برای حفظ و توسعه صادرات نرمافزار ایران تاکید کرده است. این انتقاد از حال حاضر مواجهه با مشکلاتی مانند تحریمها، مهاجرت نخبگان و کمبود زیرساختها بهعنوان در راههای جدی کشور برای انعقاد قراردادهای تجارتی و صادراتی است.