**فوتبالی: غم‌دار حقیقی کامیابی‌نیا!**
كمال كامیابی‌نیا، بازیكن سابق پرسپولیس که در حال حاضر پیراهن ذوب آهن را برتن می‌کند، به تازگی در غم از دست دادن مادر خود به سوگ نشسته است. درحال‌حاضر، دو روز پس از مراسم خاکسپاری مادر كامیابی‌نیا، تنها دو هم‌تیمی سابق او در پرسپولیس، محسن مسلمان و فرشاد احمدزاده، در این مراسم حضور داشتند.
این موضوع نشان می‌دهد که شاید دیگر پیشکسوتان و هم‌تیمی‌های سابق كامیابی‌نیا در پرسپولیس، با ناراحتی او همراه شده‌اند. شاید انتظار بیشتری از آنها می‌رفت که با حضور پررنگ و گرم خود در این مراسم، كامیابی‌نیا را دلداری دهند و او را در غم بزرگ خودشان شریک کنند.
كامیابی‌نیا، با درخشش در تیم نفت تهران، به مدت 9 سال پیراهن قرمزها را برتن کرد و 13 جام قهرمانی را به عنوان بازیکن پرسپولیس بالای سر برد. او یکی از پرافتخارترین و محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ باشگاه پرسپولیس به‌شمار می‌آید که طعم حضور در دو فینال لیگ قهرمانان آسیا را هم چشیده است.
این سوال مطرح می‌شود که چرا دو هم‌تیمی سابق كامیابی‌نیا در پرسپولیس، در این مراسم حضور ندارند؟ چرا انتظار بیشتری از آنها داشتیم؟ شاید در این غم بزرگ، حمایتهای daha رجایی برای كامیابی‌نیا ارزشمندتر بود.
**تیرهای طلایی)
كامیابی‌نیا تا به امروز تا چه حد از تیم پرسپولیس حمایت کرده است. او را به گذشته ببریم، حدیث آسانی را بشنویم که در آن كامیابی‌نیا می‌گوید، “من برای پرسپولیس بازی می‌کنم، نه فقط برای خودم. نظم و ترتیب در زندگی را می‌خواهم. اما شرم دارد شرمی می‌شود که فکر می‌کنم رسم بازی است.”
با چه حقوقی می‌توانستیم انتظار داشته باشیم که حمایتها برای كامیابی‌نیا چند برابر شود؟ آیا این انتظار بی‌اساس بود یا از دوستان همیشگی او انتظار دیگری داشتیم؟
**جملاتی، تاریخ را بر ما معنا می‌کنند
كامیابی‌نیا، پس از دو سال حضور در نفت تهران، به پرسپولیس بازگشت و توانست با استقلالی‌های آبی و سفید سه قهرمانی متوالی را فتح کند. كامیابی‌نیا و همكارانش در کنار الهلال عربستان در لیگ قهرمانان آسیا بر سر مقام دومی مسابقه دراگون پایان سپردند.
**فکر انتظارانی را بپذیرید!
البته، اکنون حداقل این است که این غم و اندوه را تنها برای كامیابی‌نیا نیستی، از امیدهایی که به تو گذشته انتخابی، بهترین زمان است.