تصاویر خانوادگی سیاستمداران ایرانی: گlimpse های رمانتیک و نوستالژیک
سیاستمداران ایرانی به عنوان چهره های شناخته شده در صحنه سیاست، معمولاً در مقابل ما وجود دارند. اما مواقعی فرار میکنند و در نقشهای دیگر ظاهر میشوند. یکی از این مواقع، هنگامی است که آنها را در کنار فرزندانشان میبینیم. این تصویرها نه تنها به ما نشان میدهند که چگونه سیاستمداران ایرانی با فرزندان خود دست میزنند، بلکه تصاویری همچنین رمانتیک و نوستالژیک را پیش چشم ما قرار میدهند.
در این گزارش، چشم اندازهای این چهرههای سیاسی را در کنار فرزندانشان میبینیم. تصاویر آنها اغلب این گذشته را نشان میدهند، زمانی که فرزندان آنها هنوز کودکی بودند. این تصاویر غنیترین وجه از سیاستمداران ایرانی را در نقشهای مختلف نشان میدهند. در این گزارش 10 نفر از چهره های سیاسی از جمله رئیس جمهور، وزیر، شهردار و… را به همراه فرزندانشان میبینیم.
تصاویر خانوادگی معمولاً زوایای کمتر دیده شدهای از چهرههای سرشناس را به نمایش میگذارند. این تصاویر نه تنها زندگی شخصی سیاستمداران را نشان میدهند، بلکه همچنین ارتباط ارزشمندی بین والدین و فرزندان را نشان میدهند. این تصاویر در این گزارش برای ما گلیمه از دنیای سیاست هستند و بطور بدیهی نشان میدهند که سیاستمداران ایرانی همچنین انسانهایی هستند که دور یک سفره سیاه برای فرزندان خود مینشینند وهمچنین تجربههای زمانی را به نسل جدید منتقل میکنند.
نگاهی به لحظات انگشت شماری و مراودات ساکت حاضران در این تصاویر اندرز شایانی است.
متن گزاری از مناسبترین عکسهای این گزارش:
تصاویر خانوادگی سیاستمداران ایرانی را میتوانیم با توجه به تأثیرگذاری و نوستالژیک آنها بر ما یا هر کسی از دلایل نیکو و مهم دسته بندی کرد. نقاط مشترک و دیالکتیک بین نور و تاریکی هر چند به ذهن آشنا یکی چند تا کلودووم متفاوتی چیده گردد اما صامتترین علامت از تاریخ خشک و سیاه ما، زمانی ست که آن را نگاهی سرّی و عاطفی میکنیم، لحظاتی اصیل در این زایمان چه سنجش و چه روایت فریاد عاشقانهای وصف ناپذیر و شنیدن آن سخن از عاشقی، نیست و دورهمی برآشفته و با عشق و الفتان راهنما و سکه روی گل و بیبی غیر و رشوه پردازی، مردم پر و خوار و منطق اللایه خفقان و یکسره داستانی را برای هضم و فهم آن قصه، به ما می سپارد.
در نگاهی عمیقتر، ما چهرههای پرارزش را میبینیم که یکجانشینی را در برابر هرج و مرج در یک نگاه تاریخ معنا میکنند. آنها مکمل یکدیگر هستند و هرکدام از آنها همچنین داستانی را دارند که در زندگی فرزندانشان سرگرم خواهد شد.
اعتماد و آسایش با جسم و جان فرزندان آنها نشان میدهد که سیاستمداران ایرانی واقعاً در نقشپردازیهای مختلف و هر کدام بر اساس سلیقه و تجربیات خود توانستهاند بهترین عملکرد را برای خانوادههایشان به نمایش بگذارند. بطور بدیهی، این راز به ما یادآوری میکند که فرق کوچکی بین این پدرها و یک سیاستمدار غیابی است. هرکدام با هر کار و با هر شغلش، والدین مقتدر و بانپرس هستند.
از لحاظ تاریخی، میتوان گفت که این تصاویر نقطه عطفی در تاریخ سیاسی ایران است. این لحظات شاد و آسمانی از زندگی سیاسی ایران را نشان میدهد. آنها قبل از عرصه های سیاه و بارباره سیاه سیاه دوباره مورد پذیرش مردم و فرزندانشان هستند و و نشان میدهند که هنوز نوستالژی محکمی در دل آنها باقی است. این گام سپر توطیه سیاسی یک بار دیگر برای ما، یک لکه تلخ در ابعاد اندیشمان و یک سایه در سبزینه ثمر زمین یخ کلام دموکراتیک را نشان میدهد.