**رویداد شگفتانگیز در کهکشان: خودکشی سیاره ای توسط ستاره مادر**
در طول تاریخ نجوم، رویداد شگفتانگیز “خودکشی سیاره ای” فقط در خیال نوشتههای علمی-تخیلی به تصویر کشیده میشد. اما این روزها دانشمندان با مشاهدات تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) برای اولین بار به این برهم خوردن سیستمهای کیهانی نیز شاهد بودهاند. سیارهای به اندازه مشتری مستقیماً به درون ستاره مادر خود سقوط کرده است.
در سالهای پیشین، ستارهشناسان درخششی ناگهانی در یک ستاره ۱۲۰۰۰ سال نوری از زمین مشاهده کردند. در ابتدا، فرضیه این بود که یک ستاره غولپیکر قرمز سیارات نزدیک خود را میبلعد. این فرآیند در اواخر عمر ستارگان، مثل خورشید ما، رخ میدهد. اما مشاهدات بعدی با ابزار فروسرخ قدرتمند تلسکوپ جیمز وب، پرده از راز دیگری برداشت. دادههای JWST نشان داد که ستاره هنوز در مرحله رشته اصلی قرار دارد و با همجوشی هیدروژن در هستهاش به زندگی خود ادامه میدهد.
دانشمندان این نتیجه را به دست آوردند که نواختر مشاهده شده ناشی از برخورد و سقوط یک جرم عظیم به اندازه سیاره مشتری به درون این ستاره جوان است. تجزیه و تحلیل دقیق نور ستاره، اطلاعات بیشتری درباره مواد و غبار پرتاب شده در این برخورد کیهانی ارائه داد و فرضیه را تقویت کرد. احتمالاً سیارهای غولپیکر در مداری نزدیک به ستارهاش قرار داشته است و به تدریج توسط کشش گرانشی ستاره (و شاید سیارات دیگر منظومه) مانند نیروی جزر و مدی، انرژی مداری خود را از دست داده و به صورت مارپیچی به سمت ستاره سقوط کرده است.
البته هنوز یک فرضیه رقیب وجود دارد که شاید ستاره به دلیل احاطه شدن توسط ابری متراکم از غبار، جوانتر از سن واقعیاش به نظر میرسد. اما اندازهگیریهای دقیقتر با تلسکوپهای نسل آینده میتواند به روشن شدن ماهیت واقعی این ستاره و اتفاقی که برای سیارهاش افتاده کمک کند.