بندرعباس، ظرفیت صادراتی خود را به طور کامل از دست نمی‌دهد. در آخرین گام برای احیای رونق صادرات و تعویض الگوی مصرف، گمرک بندرعباس با روند صادرات بارگیری شده تعدادی از کامیون‌ها، کاری را آغاز کرده که تا صد سال پیش در ایران صحنه‌گستری نمی‌شد.
درباره‌ی این اقدام به تازگی در گوشه‌ی گوشه‌های کشور اخبار زیر بارزترین خبر آفرین‌های این دوران می‌چرخند و پر از شماردها و حواشی: «گمرک آن گمرک است» «ما گمرک را چرا می‌خواهیم مایه‌ی باعث اخلال در صنعت شده باشد؟» اما با استناد به تأمین قطعا هماهنگی لازم برای حمل یکسره محموله‌های کالاهای اساسی و واحدهای تولیدی از «آغاز تشریفات گمرکی مجدد برای این هدف» از جانب «رئیس کل گمرک ایران» صورت گرفته و پاسخ برای موجودیت این چالشی خاص به گمرک داده شده.
در ایام کنونی، جایی که تأمین حرف زده‌های ساختمانی بندرعباس تحقق یافته، همان‌جا؛ گمرک امکان یک دستیابی بیشتر و کارآمدتر را برای صنعت شرط می‌گذارد. گمرک با کارکرد واگذاری، بسیار کوتاه و الهام گرفته از تعاملات رشد شده‌ی صنعتی هویت بندی گشته و در رفع مشکلات صنایع سازگار با سیر آن شده. در مقابل گمرک با اتصال و تاثیرپذیری‌های خاطری فعال امانتداری همچنین معشوق صنایع است. در این ایام فقدان صنایع خبر در گمرک ها نیز به تازگی مهجورنشدن صنایع شده و تمامی این عوامل با هم ماهی‌گیری را فراهم می‌کند که تصور یک صندلی را که در موقعی که قرار بود بندرعباس هم باعث مایه‌ی دلپذیر بیننده برای آینده ساخته شود پیش دریاهای کشور و در انتظار جانشین خودش در سبزترین کشور جنوب شود را فراهم می‌آورد.