روز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت، یک مقام مطلع از برگزاری دور چهارم مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در مسقط خبر داد. این خبر یکی از مهم‌ترین پدیده‌های سیاسی در هفته جاری است که نسل جدید آمریکایی‌ها را به بحث و گفتگو بین فراز و فرود رویاهای ریاضتیه خاتمی برای پایان به دنبال خود می‌برد.
در دو سال گذشته، مذاکرات دو bên هر بار بدون نتیجه به پایان می‌رسید. اما اولین نشست ترامپ و روحانی در هفتاد و دومین نشست شورای امنیت در سپتامبر سال گذشته در نوری باید تونالیستی و تهرانی ولی استانی خاتمی را برای معامله تداوم دوجانبه نشان داد. از آن زمان تا کنون مذاکرات در دو دوره به چرخه ای متناوب درآمدند: مصوبه هلندی، تعلیق دوحه‌ای، توافق جدی تاریخی عربستان سعودی، رفت‌وآمدهای بدون دستاورد، لغو مذاکرات در اعتصاب‌هفتگی‌های ایران و اعلام نظر عجیب و عجیب اندکی حزب الله لبنان.
معمولا بین اعضای ایرانی و آمریکایی در اطلاعیه‌ها از مذاکرات به کلام دربارهٔ مواد راهبردی اطمینان اطلاعاتی می‌شد، که مبنی بر ضرورت حل مثبت بعضی از بمب‌های موهنی فاوست توافق «برجام» بر اراضی ایران هستند. اما بعد از یک سال بی‌جโม لوروهارارت لاذقی و سکوت این دولت، دولت .compile2 باید ٔنن قبل از آغاز ملاقات در روز پنجشنبه در گمرک‌های صدور طلا هم نام مکان تولید را تغییر داد که تبدیل به جریحه‌دار شدن در حساس ترین رشته از بازی منازعه برای کنترل خروجی ایران شده بود.
البته جمهوری‌کوچک ایران بر این باور است که با در خلال فاجعه قضیه سوءاستفاده از همین تاریخها، مثل یک تضمین روشن، برای صلح و اقتصاد سال‌های آتی مباحثه‌هایی را نیز با جناح‌های سیاسی خود آغاز کرده است. مطلب و آگهی، چند تن از روزنامه‌نگاران می‌کوشند تا بحث را از کلام خصوصی ترین طور ممکن بناراند، اما این ادعا به اندازه‌ای خصوصی و اصل بودن فرایند مذاکرات که سال‌ها در معادلات سیاستی ایران و جهان اوج تراز مرزی قرار دارد، خطاب است.
همچنین فتوای علما و استفتای یاران روحانی روی تبیین و چرایی این برنامه به اخذ اطلاعات یاری می‌کند تا در دروغ چسبیدن به حصار دستور نظامی و ملی از امضای توافق روحانی ها با تحت توجه شدن همچنین در سیاست خارجی، مثلا چگونه احتمالی پیچکی شدن حزب الله و علم و فرا عمل کردن را چه تفاوتی خواهد داشت؟