واکنش چین به اظهارات ترامپ: جنگ تجاری بدون برنده تمام نمی‌شود
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، اخیراً اعلام کرد که برای مذاکره با چین حاضر به لغو تعرفه‌ها نیست. اما لین جیان، سخنگوی وزارت خارجه چین، در واکنش به این اظهارات، تأکید کرد که جنگ تجاری بدون برنده تمام نمی‌شود.
لین جیان در نشست خبری امروز وزارت خارجه چین، اشاره کرد که جنگ تعرفه‌ای توسط طرف آمریکایی آغاز شده است. وی همچنین افزود که موضع چین همواره روشن و ثابت بوده است. اگر جنگ باشد، چین با آن مقابله خواهد کرد و اگر مذاکره باشد، درهای گفتگوی چین باز است.
لین جیان همچنین تأکید کرد که طرف آمریکایی تاکنون بارها گفته است که مایل به مذاکره با چین است، اما هیچ ساز و کار لازم برای مذاکره وجود ندارد. او هشدار داد که اگر آمریکا واقعاً خواهان حل‌وفصل مسائل از طریق گفت‌وگو است، باید تهدید و فشار را متوقف کرده و بر پایه احترام متقابل، برابری و منافع متقابل با چین وارد گفت‌وگو شود.
در آن سوی مرز، دونالد ترامپ، در مصاحبه‌ای که روز گذشته در هواپیمای اختصاصی ریاست‌جمهوری انجام شد، اعلام کرد که آمریکا در حال مذاکره با کشور‌های متعددی از جمله چین بر سر توافقات تجاری است. وی افزود که اولویت اصلی او در مذاکره با چین، رسیدن به یک توافق تجاری منصفانه است.
پیش از این، در تاریخ ۲۲ آوریل و در بحبوحه نوسانات بازار، ترامپ موضعی نرم‌تر اتخاذ کرده و احتمال کاهش چشمگیر تعرفه‌های وضع‌شده بر کالا‌های چینی را مطرح کرد. اما اینطور به نظر می رسد که پیشرفت در مذاکرات تجاری چندان ساده نخواهد بود.
یک نظر مشهور می گوید: “سیاست اقتصادی و اقتصاد سیاسی دست‌به‌دادن با هم را خیلی هراس‌انگیز ولی در واقع غباری نیستند”، به این معنا که ورود قدرت‌های اقتصادی بزرگ به عرصه سیاست، باعث انتقال قدرت از قدرت‌های سیاسی به قدرت‌های اقتصادی می‌شود. دنیا در حال گذار به یک اقتصاد جهانی و دوگانه است، اقتصاد جهانی که اقتصاد جهانی نمی‌شود. بدون شک ما در آستانه‌ی یک تغییر بزرگ در سلیقه‌های اقتصادی، سیاسی و نظامی تاریخ جوامع بشری هستیم.
اما این سوال به وجود می‌آید که چینی‌ها تا چه حدی معتقدند که آمریکا شکست خورده است؟ آیا ما منتظر کارهای همیشگی متجاوز و بی‌مهنی‌تری از ترامپ هستیم؟ یا اینکه چینی‌ها فهمیده‌اند که آمریکا و قدرت‌های غربی به تهاجم و سوزاندن اقتصاد‌های مانند چین به طور ناعادلانه‌ای مجاز است؟ آیا این کار یک ضرورت است و یا این ناعادلانه‌ست؟
در این میان، مهم است که از تجربیات بسیاری از کشورها، از جمله کره جنوبی، استفاده کنیم. هنگامی که در سال ۱۹۹۳، کره جنوبی با آمریکا به توافق رسید که گمرک‌های آمریکا را کاهش دهد، آثار آن در طبیعت بوده و از آن استفاده کرده است. در سال ۲۰۱۸ نیز هنگامی که بلژیک و آمریکا برای شرایط ویژه‌ای توافق کردند که حق تک‌جلدی تولید داشته باشند، بالکسان درصنعت را باهم مقایسه می‌کنند.
اما چرا این موضوع مهم است؟ ذاتاً وقتی ما یک مفهوم اقتصادی داشته باشیم و افراد آن را معنادار بدانند، کاملاً در معرض خطرات است. از این رو، صرفاً به واکنش‌های انتقادی چین، استرالیا و متحدین پاکستان بسنده نکنیم. اقتصاد جهانی نسبت به اقتصاد ملی به زیان الداخل یعنی داخلی حکم فرما است. مکزیک و تایوان نگاهی جدی به دچار شدن مداوم خود به تحریم‌های آمریکا دارند. به نظر می رسد مردم چین از حال نرفته‌اند و ترامپ حداقل حالا می گوید: در آینده، پیروز خواهد شد!