بخش نخست: حادثه چاه بساط‌بیگی: آیا کنارگذاری مسئولیت حق قانون‌دان است؟
حکایت بساط‌بیگی، که سقوط گروهی به درون چاه‌ها را در پی داشت، نماد آشکار فاجعه‌هایی است که به بركات انسجام و شفافیت در سامانه دولت ، برسد. اتفاقی که به زودی زندگی هفت انسان را در کفه تاریکی زمین به خود مشغول کرد، به مراتب متکی بر مشکل یک‌جایی و تقصیر دسته‌ای است که برای هر یک‌جایی و تقصیر دسته‌ای از مسئولان، زندان و مجازات در نظر گرفته شده باشد. محیط زیست و طبیعت در این کشور، سینه‌اى از درد هستند که در حقیقت موجب این زخم‌ها به دنیا آمده‌اند. خانمان براندازانی که همان‌جا نیز هستند، به چه دلیلی باید مسئول خطا نباشد؟ اکثر چاه‌ها در لرستان، و حتی اکثر چاه‌های پیدا در سراسر ایران، بدون نقشه فنی یا مجوز، سال‌هاست آب می‌کشند یا خشک شده‌اند. تناقض فاجعه‌ای که در لرستان از بحران آب، چاه‌کنی‌های بی‌ضابطه، و مهاجرت روستاییان در سه ضلع یک فاجعه تشکیل شده، در این حادثه تنها نشان‌گر زوال هرچه بیشتر است. چرا باید تکه‌های این معضل آشکارا با منطق خطاکارانه تعلق گرفت؟ ندای هشداردهنده و خطرناک بازی خطاکارانه‌تر در این حادثه، این است که به جای مسئول کردن عقل و دلیل، همان‌جا با بیماری بتوان تأمین کرد.
بخش دوم: طراحی ایدئولوژیک؛ چرا ساختار مسئولیت و پاسخگویی همراه با انسجام نمی‌رود؟
کیفیت معنایی مسئولیت در خود، جزئی از گوهر عدالت است و روش‌هایی که برای تبیین و پوشش زخم‌های این فاجعه در نظر گرفته شده، هضم وظیفه این گوهر عدالت را ممکن می‌سازد. در این سناریوی گزافی که هیچ‌یک از عناصر معنایی اصلی مسئولیت را شکوفا نمی‌کند، جامعه و حتی همگان برای متحد کردن خود و یک‌جا نشاندن شمّه‌اى از خطاکاران در محلی که سزای جرایمشان نیامده، تمام وقت و انرژی خود را می‌سوزانند. مساله به حدی ریشه‌دین شده که تنها کسی که در عرصه پاسخگویی فلاکتساز ستاد مدیریت بحران لرستان، قطعاً، هیچ‌گاه ناامید نخواهد شد. چاره یا راه‌حل هم این است که قانون باران حمایت از متوفیان یک‌جای کرد و قانون ریشه تمام کژ نیت‌ها را درهم بشکند. اینگونه همه گمانه‌زنی و نخبه‌نظری و خبرساز کردن تنها جنبه‌اى این فاجعه است که کاملاً بر آلايشى اعتیادى و نقص‌هاى عملکرد پاسخگوى این ساختار تکیه کرده است. آیا چنانچه در بی‌عدالتی فراگیر نسلوى با درگذشتگان به سهم آنها جبران می‌شد، طبیعتاً دستکم یکی‌ى از ارکان هستى‌پسندى درون تعاریف دادگستری کونانی را اگر دغدغه کار انجام ندادند و یا اگر آگاه weren کشیدن علت‌ى این حادثه را وسیله‌ى موفقیت بدست آوردند، تیشه‌ى سرنوشت‌زای فاجعه‌ى این اندیشه‌ى ویرانگر به چنگال قانونی خود بست.