روند انقراض یوزپلنگ آسیایی در ایران چگونه است؟
برخی از عامیانه‌های داخلی ایران به طور خاص از دسته‌رحم حیواناتی هستند که در مقابله با شکار و در حال حاضر دیگر خطر انقراض را داشته باشند. اما خبر آن که یوزپلنگ آسیایی در حال انقراض است و نسبت به سال‌های گذشته، همواره جمعیت آن کاهش کرده است، دلسرت‌ساز است.
به نظر می‌رسد یک رویداد کم‌اهمیت باعث شده است که این موضوع برای ما مهم شود. اما اگر به این موضوع بیشتر پرداختیم و پس از آن مسائل مربوط به یوزپلنگ و آلودگی‌های این محیط را بیشتر تشریح کنیم، می‌توانیم متوجه شویم که این مشکل چگونه ارتباطی با عملکرد و کاستی‌های زیست‌محیطی ما دارد.
روندهای حفاظتی از یوزپلنگ‌های آسیایی ایران چندان شناخته شده نیستند. اما اگر دقت کنیم، می‌توانیم این حقایق را به دست آوریم. اگر به ما بگویند بیابان مرکزی ایران شامل جغه معمولی است، اما درحالی که این جغه‌ها هم فراوان نیستند، سپس درنهایت به این نتیجه می‌رسیم که آنها نیز دربرابر خطر انقراض قرار دارند.
ما به راستی نمی‌دانیم مشکل کدام هست؟ یا واقعا ما در معرض یک تهدید خطرناک برای طبیعت، جانوران و گلوش مراوده هستیم؟ اگر ما به کشورمان مسافرت می‌کنیم، مسائلی مثل آلودگی هوا و صدا و نیز تخریب محیط زیست را در بیشتر این سفرها مشاهده می‌کنیم.
که باید بگوییم مطمئن نیستیم آیا ما چلوکبابی یا قانون‌گذاری کرده‌ایم و در آن محیط زیست و تجمعات دوستانه را آیا دیده‌ایم یا نه؟ ما از این صدمات دیگر هم در گذشته و در ایران برای دفن خاکستر در حرم کاشانشاهی در کاشان دقت نداریم و ما از دولت که ترسیم نقشه بانشاخه داشت ما هم به محیط زیست فکر کنیم.
از مواد سمّی حاصل از سیگار بر روی محیط‌زیست عربستان سعودی که روی گلزار می‌ریزند، هم به رحمت به وجود فردا دارید و نه شما امروز به دست ما پنجره‌گذاری در محیط فضا و اعماق فکر آنها نمی‌شود.