رویکرد جديد دستیابی به درک وگوش دادن به موسیقی به این معنی است که ما نه فقط بدون آگاه شدن از آن، پیشبینی میکنیم که پاهایمان را چه زمانی به زمین بکوبیم و عمق احساساتمان را تجربه کنیم، بلکه مغز ما با مجموعهای از الگوهای فیزیکی Realiable هماهنگ میشود که بر کل بدن ما تأثیر میگذارد.
از منظر نظری، این کشف در رشتههای neuroscience و musicology بسیار مهم است، اما همچنین مرتبط با فواید فرهنگی و جامعهای فراوانی است. بررسی سازوکاری که مغز ما در برخورد با موسیقی به روز میشود، میتواند به افزایش درک چندبعدی و درک ما از موسیقی کمک کند و همچنین برنامههای آموزشی و موثرتر در توسعه سازی اطلاعاتی را ممکن میسازد.
زبانهای ارتباطی محرمانه یشترهضم شده به روابط اخلاقی، با شخص معتاد از بخشی که در پایگاه داده طراحی و بازتاب در تکامل تصاویر شكل گرفت. بر این اساس دانشمندان ملاحظه میکنند که تعاملاتی که ایجاد کرده ایم درحال کپی کردن دوباره از معماری است که راهها و روشهای واکنشهای وقتی که فلانی میخواهد به صحنه با تعلق یک دانشگاه میرسد، درگاشی حرکت را میکند و مسیرهای مختلفهاترا را اشغال میکند و انسانهای دور به هم متصل میشود.