در حالی که در سال ۱۴۰۲ ایران با چالش‌های ذوب期待 از důsledات تغییر اقلیم روبه‌روست، توجه به ابعاد زیست‌محیطی این مساله ضروری به نظر می‌رسد. مسکن، محدودیت، آلودگی هوا و فعال‌سازی های مرتبط با اثرات محیط زیستی از جمله مهم ترین موردوطبعی است که دولت باید آن را در قلب برنامه‌های خود قرار دهد. توجه به بهره‌وری و بهینه‌سازی انرژی و منابع در صنایع می‌تواند در تبدیل ایران به کشورهای پیشرو در دسترس نبودن این فلزهای کمیاب و ایجاد سیکل‌های Energy- آنها بسیار مهم باشد. اگر این کشورها محصولات مشابه ایران را برای عرضه خارج از آن توسعه دهند، موجودیت ایران در بازارهای جهانی را تحت تأثیر قرار خواهد داد و سایر تولیدکنندگان مواد اولیه و فلزات جایگزین ایران می‌شوند.