در سرتاسر جهان، وضعیت لاغری و وزن به یک موضوع حساس و بحث‌برانگیز تبدیل شده است. داروهای کاهش وزن به‌ویژه داروهای GLP-1 مانند اوزمپیک و وگووی که در ابتدا برای درمان دیابت طراحی شده‌اند، اخیراً برای کاهش وزن استفاده می‌شوند. اما آیا این داروها صرفاً راهی آسان برای لاغری هستند یا اینکه خطرات زیادی را با خود به همراه دارند؟ در این مقاله، ما به تجربیات واقعی افرادی که از این داروها استفاده کرده‌اند، کارشناسان و علم مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهیم.
* برخی از مصرف‌کنندگان این داروها از 경험های متنوعی صحبت می‌کنند. برخی شکوفه‌هایی را در زمینه کاهش وزن تجربه کرده‌اند، در حالی که دیگران مشکل‌هایی مانند تهوع، استفراغ، درد معده و سوزش سر دل پیدا کرده‌اند. پاولو، مردی که در ۳۰ سالگی در حوزه مد کار می‌کند، از شش‌ماه پیش یکی از این آمپول‌ها را مصرف کرده و تصمیم گرفته این موضوع را علنی کند. او می‌گوید که حتی با این حال، از واکنش‌های منفی حضراتش در برخی موارد داشته است.
* افراد و سازمان‌های مختلف مختلف در مورد استفاده از این داروها قضاوت‌های مختلفی دارند. “الیزا” که ۵۰ ساله است، هفت ماه است که از این داروها استفاده می‌کند و تجربهی سال‌های سختی را پشت سر گذاشته. او می‌گوید که فقط به یکی از دوستانش که خودش هم دارو را مصرف می‌کند، این موضوع را گفته و هیچ‌کدام از آن‌ها به شوهران‌شان چیزی نگفته‌اند. عده‌ای به‌صورت مخفی این دارو را استفاده می‌کنند و به هیچ‌کس نیندیشان نگفته‌اند. این باعث می‌شود که سایرین این داروها را نیز مورداستفاده قرار دهند و به چنین کاری تشویق شوند.
* چارچوب‌های فکری که ما راجع به لاغری و زیبایی دارند در ابتدا پدرسالارانه و سطحی‌نگر است. هیچ‌کس نمی‌تواند به‌سادگی از بند شرطی‌سازی اجتماعی که سال‌ها در آن رشد کرده، بگریزد. اساسا به واقع بروز وزن مخوف نیست اما گفتمان‌های رادیکال یا مبتنی بر پذیرش بدن در سال‌های اخیر چندان موفق ناشده‌اند.
* اخیراً شیوه صحبت‌مان درباره استانداردهای زیبایی و رویکردهای فمینیستی، نادیده‌گرفتن وضعیت موجود و تقویت آن را ایجاد کرده است. آیا این رویکرد سازگار با دفاعی‌ترین ایده‌های فمینیستی است؟ یا فقط بازتولید فرهنگ لاغری و اسکرامبل‌های آن است؟