در پیامی که به امضای همه نمایندگان جمهوریخواه در مجلس سنا و ۱۷۷ نماینده این حزب در مجلس نمایندگان رسیده، تأکید میشود ایران باید از هرگونه ظرفیت غنیسازی اورانیوم حتی برای مقاصد انرژی دست بکشد. این درخواست در زمانی مطرح شده است که ایران حق غنیسازی اورانیوم را به عنوان یک موضوع غیرقابل مذاکره اعلام کرده است.
حالت امروزی رابطه آمریکا با ایران نشان میدهد که کنگره آمریکا و دولت این کشور در مورد سیاست غنیسازی اورانیوم با یکدیگر هماهنگی ندارند. دولت ترامپ تاکنون مواضع ناهمگونی در مورد این موضوع اتخاذ کرده است.
مذاکرهکننده ارشد آمریکا، استیو ویتکاف، اخیراً در مصاحبهای گفت که برنامه غنیسازی در ایران هرگز نباید وجود داشته باشد. او پیشتر نیز گفته بود که ایران میتواند تا سطح ۳.۶۷ درصد غنیسازی کند، اما غنیسازی در سطوح بالاتر، مثل ۲۰ یا ۶۰ درصد، که ایران اکنون انجام میدهد، قابل قبول نیست.
برخی از تحلیلگران آمریکایی این اظهارات را نشانهای از عدم هماهنگی در تیم مذاکرهکننده آمریکا میدانند. زبان بیغرضانهٔ ترامپ نیز در پاسخ به سؤالی درباره امکان غنیسازی ایران به صورت مبهم است. او گفته است که «ما هنوز تصمیمی در این مورد نگرفتهایم».
نگارندگان نامه از مواضع جدید ویتکاف حمایت کردهاند و نوشتهاند که دولت آمریکا به تازگی «خط قرمز درستی» در خصوص اعطای اجازه غنیسازی به ایران ترسیم کرده است. آنها همچنین آمادگی خود را برای کمک به دولت ترامپ در جهت پیشبرد این سیاست اعلام کردهاند و گفتهاند که منابع لازم را در اختیار آنها قرار خواهند داد.
این موضوع نشان میدهد که کنگره آمریکا به شدت بر سر این موضوع با دولت ترامپ در تضاد هستند. نگارندگان نامه خطاب به ترامپ نوشتهاند که تصمیمشان برچیدن غنیسازی ایران است و امیدوارند که دولت به این خواسته پاسخ مثبتی بدهد.
اما برخی از تحلیلگران میگویند که این درخواست همچنین میتواند زمینهای برای تضاد و تاختتاز بین کنگره و دولت آمریکا باشد. آنها میگویند که تاکید پایدار کنگره بر این موضوع میتواند دستاوردهای درازمدت در گفتگوها با ایران را در خطر بیاندازد.
در آخر، این چالش بر سر غنیسازی اورانیوم در ایران نشان میدهد که پیچیدگیها و تضادهای درونی آمریکا در این رابطه چه روندهایی را آفریده است. آیا این تلاشها میتواند منجر به تضعیف کرهایهای ایران شود؟ یا باعث تضعیف خود آمریکا در صحنه جهانی میشود؟ هر دو احتمال قابل توجه است.