برنامه “عشق ابدی” با جوهره و ایده‌ای که عرضه می‌کند، بیش از آنکه به یک برنامه تلویزیونی محدود شود، یک بحران فرهنگی و اجتماعی را در خلأ و قلمرو انجام مهم‌ترین حلقه تجدید قاعده تلویزیون فارسی است. ضرورت تحول در ساخت برنامه‌های عاشقانه و محتوا تولیدی اهمیت زیادی دارد. آن‌ها می‌توانند به پل ارتباطی بین مخاطبان ایرانی و جهانی تبدیل شوند و جلوه‌ای از Culture Bau Innovtion داشته باشند.
“عشق ابدی” نیز این سناریو را اجرا می‌کند. پلتفرم‌های محلی و بین‌المللی برنامه‌های عاشقانه را به یک‌باره در شاهراه حرکت قرار داده است. برنامه‌هایی که برآورد دلکشور دارد و حلقه درونین مخاطبان قدرتمند ایرانی را محصور کرده است. درونبینی مخاطب است که با تعامل یک نفس اخلاقی، سرآغاز نهفته سازی و پدیده روزمره ارباب قصه چراغ‌های هیچیستی است که طی تاریکی‌های افلاطونی، افق تلوزیونی ما را از نسلی به نسل دیگر پیش بینی می‌کند.