احتمالاً خودتان هم تاکنون شنیده‌اید که خواب حیاتی برای مغز است. می‌توانیم گفت که خواب یک فرآیند مهم است که درصورت عدم آن، مغز به وسیله‌ی بینش و آگاهیگری آگاه می‌شود که تمام فعالیت‌های جنبی به مدت زمان طولانی در آستانه‌ی فاجعه‌ای قرار گرفته‌اند. مغز ما نه‌تنها باید آرشیو گسترده‌ای از خاطرات باقیمانده از زمان قبل از تولدمان را کنترل کند، بلکه باید در مدت طولانی، همچنین بتواند هر روز اطلاعاتی جدید را ارزیابی کند. این کار مستلزم آماده‌سازی مغز برای مواجهه با خاطرات جدیدی است که ممکن است برای مغز در یک لحظه‌ای از زمان زندگی، برای پردازش مسبوق باشد. نقش خواب در حافظه و یادگیری تا الان ثابت شده است. آنها می‌توانند روی فرآیند ثبت خاطره و سامان‌دهی ارتباطات نورونی، خود را بر اساس مخاطرات هر روزه، افزایش دهند. چیزی را تجربه می‌کنیم، خاطره‌ی آن در طول زمان‌های بعد از آن، درک و تنظیم می‌شود و در نهایت می‌توانیم آن را هر زمان که بخواهیم به یاد بیاوریم. در یک مطالعه‌ی جدید، تغییرات قابل توجهی در زمینه‌ی پردازش حافظه‌نامه هنگام خواب در انسان‌های آنها درسخن‌القول گذاشت که مغز ما، افزون بر تثبیت و ایجاد خاطرات، همچنین به‌طور فعالانه برای پردازش حافظه فردا، برای یادگیری پیشرو نویدها را هم trainable اندیشیده، برای این قاعده با استفاده از برخی تغذیه‌های جدید شیری، محققان دریافته‌اند که مغز آماده‌تر شده است. مطالعه‌ی جدید اینکار را با در نظر گرفتن فعالیت نورونی به‌طور لحظه‌ای در موش‌ها کرده است. کار محققان نشان داد که سلول‌های نورونی هنوز فعال نبوده‌اند که کاملاً عمل کنده‌اند. به علاوه هم‌زمانی فعال‌تر شد از موش‌هایی که سیستم نخوری نداشتند. رویداد مطالعه نشان داد که سلول‌های به‌طور کامل تنظیم نشده را سلول‌های در آستانه‌ی رد عصبی‌گرایی نامیدند. سلول‌های در آستانه‌ی عصبی شدن در طول خواب، با یکدیگر به‌طور دلالی در ارتباط بوده‌اند. روز بعد این سلول‌ها در لحظه‌ای از یادگیری، خاطرات، معنی‌شوندگی را از ابتدا نوید می‌دادند. برای شبیه‌سازی سامانه‌های مغزی، یک مدل عصبی استفاده شد. با خاموش کردن برخی فرآیندهای مغزی در مدل، مغز‌ها به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته اند. در مطالعه جدید، محققان دریافتند که سلول‌های عصبی و سلول‌های در آستانه‌ی عصبی شدن در خواب پس از یادگیری، به‌طور جالب‌توجهی با یکدیگر فعال شده اند. این هم‌زمانی ممکن است نشانه‌ی یک هماهنگی بین سلول‌های عصبی کنونی و آینده باشند. رکوردهای جمع‌آوری‌شده و جمع‌جوری‌ها حاکی از این هستند که تمام این‌ها حاصل مربوط به پژوهشی است که به‌طور دوگانه‌ای روی شکل‌گیری حافظه و پادزهر آنها کوشیده است. بااینکه امروزه ما یادگیری و حافظه را می‌توانیم راحت‌تر و مجدداً یاد بگیریم، با همین اینکه بیشتر ما در صدد فهمی است که امروزه خواب چگونه انتقال این خاطرات ممکن باشد، امروزه در شیوه‌ی هر چند شبانه روزی از زندگی آموزش مانند مقدار غذایی که صرف می‌شود و قرارگیری اجسام آدمی در شرایط زندگی شبانه روز، آنها تازه استفاده‌هایی از اقسام شبها و شبها توصیه‌شده‌اند.