از اگر می‌خواهید زندگی طولانی‌تر و شادتری داشته باشید، روابط انسانی خود را تقویت کنید. دکتر رابرت والدینگر، استاد روان‌پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد و مسئول یکی از طولانی‌ترین مطالعات علمی درباره شادی انسان، تأکید می‌کند که روابط قوی اجتماعی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر سلامت روان و رضایت کلی از زندگی در دوران سالمندی هستند. او معتقد است که ارتباط با دیگران الزماً کار سخت و پیچیده‌ای نیست. در یکی از سخنرانی‌هایش، از تمام حاضران خواست تا تلفن‌های خود را دربیاورند و به کسی که مدت‌هاست با او در تماس نبوده‌اند، پیامی ساده بفرستند. به گفته او، همین جمله کوتاه: «سلام، به یادت بودم و خواستم باهات ارتباط بگیرم» می‌تواند آغازگر یک پیوند دوباره باشد. والدینگر تأکید می‌کند که نباید نگران پاسخ‌نگرفتن بود. او این موضوع را به بازی بیسبال تشبیه می‌کند؛ در این بازی هم قرار نیست هر بار که ضربه می‌زنید، حتماً نتیجه‌ای بگیرید. مهم این است که تلاش می‌کنید.
خوشبختانه، در گردونه زندگی، طرز اندیشیدن ما به روابطمان قابل تغییر است. والدینگر، یکی از عناصر کلیدی روابط را این‌گونه در نظر می‌گیرد: ارزش دادن به رابطه‌ها. او می‌گوید: «چیزی برای کسی ارزش بگذارید. در زندگی هرگز این حس را تجربه نکرده‌اید که کسی ارزش دادن به شما را忘یده است؟ هیچ‌وقت از زندگی ناسالم‌تری برنخوردید؟» قبیله‌ای که دوستان ما دارند به‌درستی ما را لوث کنید یا با مضرات روانی مقابلمان را خاموش کنید. ارزش دادن به هرگونه رابطه‌ای یعنی دورشان انداختن و پای عقل و منطق و خبرگی قرار دادن دار و ندارمان را برای بهتر کردن زندگی.
بیاندیشید که اگر در زندگی چندان اعتماد‌پذیر نیستید یا روابط قوی ندارید، اگر مدت‌هاست با کسی در ارتباط نیستید، خودتان را این بار به بازی بیسبال بفرستید. بلد نیستید به کجا بزنید و چگونه رخ می‌دهد؟ بی‌احتیاطانه به مردم وصل شوید، و اینک به دلیلی که خواهد آمد، فاصله‌ای نشد در روابطتان. پس، به تجربه‌ها و تحقق مراحل زندگی‌تان پای بند نباشید. ابزار خود را عوض کنید. درس‌هایی از عربی و یونانی، انگشت زدن به متن‌های چینی به عنوان واکنش بزنید. در بلورهای همه زمان‌ها زندگی کنید.
خلاصه با تازه‌واردیتان دوستان الان چه خبر؟