در یک همگرایی توفانی، روندها در آسمان مبهم، افق‌های بی‌انتها، و اعماق بی‌نهایت با ما بر سر ارشاد صحبت می‌کنند. در یکی از این لحظات، «رونالد برچر» عکاس نجومی فرهیخته، با پرواز پرنده‌ای میزبان در مرکز غبار هوای غرق و غامض، این نمای زیبا از «کهکشان آفتاب‌گردان» را ثبت کرد که در تابش بی‌پایان از انبوه ستاره‌های غول‌پیکر سفید-آبی ناشی از تحول در اوج فرگشتی آسمان، درخشش و زندگانی دارد.
از این کهکشان، قابل رؤیت در شرایط رصدی مطلوب و عمیق‌تر از آن، به عنوان یک منبع نمادی آسمانی درمیان توهمات تصور ما، چشم اندازهای باورنکردنی تشکیل شده است. این کهکشان، همین‌طور ناسا بیان می‌کند، با توجه به تعداد بی‌شمار ستاره‌های غول‌پیکری که ظاهرا در حال رونق و فعالیت اند، در حال درخشش و زندگی است. این تعداد ستاره‌ها، حدود ۲۷ میلیون سال پیش زاده شده اند و تاکنون کهکشانی را تشکیل داده اند. مسیه ۶۳ یک کهکشان مارپیچی است، که از جمله ویژگی‌های آن می‌توان به وجود بازوهای مارپیچی مشابه بلورهای آفتاب‌گردان اشاره کرد که این ویژگی متداول‌تر در کهکشان‌های مارپیچی پیشتازتر و با گستره وسیع‌تر نظیر مسیه ۶۱ و ۸۱ نشان داده می‌شود.
برچر در حین یک مدت زمان ۱۳ ساعت، یک تلسکوپ ۱۴ اینچی را به کار گرفت و با استفاده از دوربین نجومی تک رنگ و لوازم جانبی متعدد، یک سری از نوردهی‌های برند خاص خود سلسترون را تدارک دید. این دوربین، بر خود بسته، بر سعی چندان دارد تا در چشم‌انداز آکاسیا و افق‌های بی‌انتها، فهرستی از پدیده‌های کم‌نور و ناشناخته ادراک شود. با خود بسته، درخشش ستاره‌ها و هزاران هزار تا و از آنها حالتی از خیال و چندانیابی میزبان پرنده در غبار و غروب آسمان پدیدار می‌آید.
گفته می‌شود که هوای نامساعد اخیرا، رصد را کمی چالش‌برانگیز کرد و هوا بسيار بي‌چارگی داشت؛ با همه این شرایط، با وجود ابرها و ماه، توانستیم 13 ساعت بیش از پیش روی مسیه ۶۳ تمرکز داشته باشیم، حیاط همین‌طور این پدیده الهی فوق العاده، ناخودآگاه چه رنگی در پیش گرفته است؟ سوالات و پرسش‌های ریز و درشت در توصیف این نوشته جا خوش کرده اند.
تحقیقات امروزه در زمینه ستارگان، آفرینش یا دیگر پدیده‌های نجومی گواهی می‌دهند که حتی نگاه‌هایی همکارانه و عمیق‌تری در بی‌درنگ‌ترین بقایای خورشید شاهد این رصد است! با این‌گونه حالا دل می‌کنیم از این حال غروبایی این درخشش‌ها!
پاسخ درخشان ما، حول محور بافلوم ، این حقیقت است که سعی کردیم بهانه‌سازی و پرچگی بیش از نیاز را در فرو و فرازهای زمین یا این آسمان هویدا نکنیم.