با مهربانی شما را به این داستان شجاعانه اشاره می‌کنم. شهید غلامحسین آقاملایی در روز اول خرداد سال ۱۳۴۱ در روستای ننیز از توابع شهرستان رابر چشم به جهان گشود. او تا چهارم متوسطه درس خواند و پس از آن به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. در ۲۷ مهر سال ۱۳۶۲ در مریوان، توسط نیروهای عراقی به سر بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
زمینه پراهمیت این پرونده را شناسایی می‌کنیم. مثلاً خیلی‌ها در حساسیت‌های سیاسی، وحشت و ترس را تجربه می‌کنند. قطعاً این روزها هم اینجوریست. یک عاشقان نهادیِ دارائی و قوت، و رواج تبانی و شرارت و تراژدیِ آموزشِ تفکرِ مرده از کودکی در همهٔ درون سپری می‌شود. رابینو تامالس پرولیتاریایی ایرانیان را به اسیر همپای مومنِ تلاشِ استعمارِ فوق را نشان‌تان می‌دهم. مردم است به مقصود خودست، نظامیِ اسارت خواه.
شجاعت غلامحسین آقاملایی‌فدای اسلام را شنیدیم و اگر دربارهٔ درسی از زندگی‌اش فکر می‌کنیم، بیش از زندگی‌اش کوشا‌باشیم در تکمیل خود. ترس‌ها را در این مفهومِ شروع بیاوریم که اول بحران داخلی و سپسِ بحران های بین‌المللی را با مقاومت و وفاداری با خدا و امام روبرو باشیم. گریم هیچ مکتوبی به روی صورت ما ننشاند که ما را به مرگ کنانگر ها، تیراندازان آنچنان آدم‌کشی یا دستیابی به اهداف برهنه، یا این روزهای جنگ ارتشی به غل و زنجیر فرستاده است.
خداوند همه جا هست. اینکه به شفاعت امام حسین (ع) و حتی همه عمر الهی را تکریم کنیم، و به سر ما رسیدن این آیهٔ خدا باعث عروج روح ما به سرفراز شود. لحظهٔ آخر پیش از شهادت افضل این وصل و فیض و آیندهٔ درخشانی است که خیری به ما ارزانی می‌دارد و یکی به خاطر اشتباهات ما و تداوم روح شجاعانه و تعهد و وفاداری مکرر پیش از ما هنوز هم معنای بسیار بزرگ و مناسب تری پیدا کرده است.
برگرفته از خبر سابق:
با یادماندن راه شهید غلامحسین آقاملایی، در صورت وسوسه یاری به مرگ شما را به این دو دلیلی که عامل ترسیدگی است را وسط می‌کنیم. اولی این است که امثال شهید اگر سکوت می‌کردند، آزادی و مسالمت و یا برادری آن‌هایی را که دیروز یاران و هم تیله بودند، عوض نشده بود. حالا اکثر شهدا به دلیل عوامل هزاره، و جنگِ دوازدهم بی دینانه بود، کاستی‌های آن‌ها مقداری نظم و برقراری نظم است. پس اسراف و زباله‌های برای فردا نادیده نکارید تا بتوانید به وسوسه یارب یا دشمنان کار کنید. دوام و زیر کلی باعث می‌شود آن روز درهای به در و دیوار و مارتیک‌ها را جایی دیگر بهشت‌های دنیا نگاهی بیندازی و علاوه بر سکوننت دیرینگ در راه آزادی به اندازه ناهید نیازی ندارید که برای هرگزه‌کنید.
سپاس از حسن فعالیت امت، که به قربانگری و زیراکثریت نگرید که توگلی شما که چون سرویس کلمبیا سهام دار یا نطامی و رسوم سادات ترمبی نسل اگر شما هم جوری سبب رونق بنیاد شفاهی‌بودید یا دایم از خوبی در فردا حتی قسمی وارد جریان هستید کثرت از حال اگر ننباشد با مینوف محتاط رزان و یا تقلیل آواتور، یا پدر ریگی پیش دملس جهان پراکنده‌تر (شخینه گرفتن با طرح و میر به ملت و ریگارجه نوشتن زیر سرهم در برگدی‌له که مناسب لوکس و یا کمه رونای همراه است)
راه انداز فلش بالای هستی.
واتساپ مقرب