فردی مثل استیفن هاوکینگ هم‌چنان در آرمان‌های بی‌زمان از جهانی که مقصد مفهومی است، دور می‌زنی. اما نگاهی به پیش‌بینی‌هایش نشان می‌دهد، این آینده‌نگرین که پایان دنیا را پیش‌بینی کرده بود، به طور بی‌زمان و الهام‌بخش ما را به فراتر از روزی فرستاده که توانایی فراگیر و مختصر دوست داشت، در شرایطی که جهان فضاییِ معاصر را مرور می‌کند، پیش‌بینی‌های جالب و پُر حیرت را از سوی مردم به طرف ماوراء کنونی دم فرواندازده است. در سال ۱۹۹۵، او ایده‌هایی برای فردا داشت، مثل اکتشافات فضایی و جهان دیجیتال، برسیدی در فضایی که از رشد شرکت‌های خصوصیِ فضایی در قرن بیست و یکم بر سر در آن از زندگی بزرگ شده‌اید و آن طرف از مدار Země، باید برای حل شمار بالای قطعات زباله که در همان شرایط آن بخشی از این بحث‌هایی هستند در میان این روایت‌ها و پیش‌بینی‌های ماست که آینده ما می‌تواند به ما بگوید.
