رویداد tarihi تاریخ 4 می 2025 (14 اردیبهشت 1404) رخ داد، جایی که جراحان آمریکایی با موفقیت نخستین پیوند مثانه انسانی را انجام دادند. این عمل پیچیده هشت ساعت به طول انجامید و شامل برداشت کلیه و مثانه از یک اهداکننده عضو و پیوند آن‌ها به بیمار بود که به دلیل بیماری کلیوی و سرطان این اعضا را از دست داده بود.
دکتر نیما نصیری، اورولوژیست دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس، گفت که “کلیه بلافاصله پس از پیوند حجم زیادی از ادرار تولید کرد و عملکرد کلیه بیمار به سرعت بهبود یافت. پس از جراحی نیازی به دیالیز نبود و ادرار به درستی وارد مثانه جدید شد.” این جراحی تاریخی در دنیای پزشکی و می‌تواند روش برخورد ما با بیمارانی را که به‌طور دقیق انتخاب شده‌اند و از مثانه‌های با علائم شدید و عملکرد از کار افتاده رنج می‌برند، به طور چشمگیری تغییر دهد.
تا پیش از این، تنها گزینه برای بیماران با مثانه‌های به شدت آسیب دیده، استفاده از بخشی از روده برای جایگزینی عملکرد مثانه بود. اما دکتر گیل می‌گوید این روش در 80 درصد موارد با عوارض همراه است، از جمله مشکلات گوارشی یا کاهش عملکرد کلیه؛ چرا که میکروبیوم دستگاه گوارش و ادراری تفاوت‌های بسیار زیادی با یکدیگر دارند.
جراحان در کالیفرنیا نخستین پیوند موفق مثانه در جهان را انجام دادند و موفقیت این عمل می‌تواند زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را متحول کند. این دستاورد چشمگیر می‌تواند روز به روز روشی نوین و مؤثر برای درمان بیماری‌های مثانه باشد.
پزشکان در حال برنامه‌ریزی برای انجام چهار عمل جراحی دیگر در چارچوب کارآزمایی بالینی در زمینه پیوند مثانه هستند. جراحان توضیح می‌دهند که بیماران باید تحت درمان طولانی‌مدت با داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی باشند یا از پیش به چنین درمانی نیاز داشته باشند تا از رد عضو پیوندی جلوگیری شود. این داروها عوارض و خطرات زیادی دارند، بنابراین پیوند عضو فقط در مواردی انجام می‌شود که هیچ گزینه دیگری وجود نداشته باشد.
با اینکه هنوز نمی‌دانیم مثانه پیوندی جدید در بلندمدت چطور عمل خواهد کرد و دقیقاً چه میزان داروی سرکوب ایمنی نیاز است، جراحان خوش‌بین‌اند که این پیوند آغاز تحولی مهم و امیدبخشی برای میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا باشد که با بیماری‌ها و نارسایی‌های مثانه دست‌وپنجه نرم می‌کنند.