گفتمانهای ایران درباره شنیدن و شنیدن، چگونه و چرا باید شنید؟
دکتر اسدالله نقدی، عضو هیأت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه بوعلیسینا، در یک سخنرانی به نکاتی اشاره کرد که نشان میدهد شنیدن باید خیلی بهتر و گستردهتر به عنوان یکی از ضروریترین عناصر در حکمرانی خوب باشد. او با اشاره به جنبههای مختلف نشان میدهد که شنیدن لازمه مدیریت و حکمرانی خوب است، اما این شنیدن دارای شرایطی است؛ اینکه بدون پیش شرط، از راه درست، با سمعک استاندارد و به وسیله کارشناسان خبره صورت گیرد.
وی گفت: شنیدن مقدمه هر تغییر، اصلاح و بهبودی است و بخشی از آن توسط سنجش افکار عمومی در مقیاس وسیع انجام میگیرد. او لزوم شنیدن در جامعه پیچیده را تبیین کرد و تأکید کرد که جامعه متقاعد میشود شنیدن، از یک طرف دور شدن از سیاستهای گذشته، سیاسی و اجتماعی، مهندسی، کارشناسانه است و از طرف دیگر برای بحرانهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جلوگیری میکند.
نقدی تصریح کرد: با وجود استقبال از ابزارهای علمی و نهادهای پژوهشی و افکارسنجی معتبر، مانند جهاددانشگاهی، باید در کشور صاحب نهادهای پژوهشی و افکارسنجی معتبر، پیر و سالخورده باشیم. هدف از شنیدن، شناخت افکار عمومی است و از این طریق میتوان از تولید انتظارات و یکبار دیگر فرصت دوباره مییابیم.
گفت: آنچه مهم است شنونده خوب بودن است که همینطور مضافاً تناسب، سطح دقت و همینطور مطالبه ریزی، بیانگر فضای مجازی شدن که حکومت و شهروندان همیشه بر سر این موضوع در گفتمانهای توسعه و عصریسازی و حکمرانی خوب بودهاند.
وی اما معتقد است که ما اغلب این سناریو را میبینیم که هر دوی ما (دولت و شهروندان) از آن چیزی که از طرف ما رسیده و خواسته میشود به آن بها نمیدهیم و بنابراین یکی از ویژگیهای عملکرد برندهها توانایی شنیدن بوده و از فرصتی که از علم پیچیده برای پیدا کردن ذهنیت درست شفاف یک مجموعه باوران متناسب با آن نفس ، حفظ کردن امکان توقع و محیط و روایتها را میدانند.