سیزدهمین نمایشگاه بین‌المللی تسلیحات و تجهیزات نظامی بلاروس که در روز چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ گشایش یافت، انعکاس مناسبی از تناسب و کیفیت روابط سیاسی دو کشور بلاروس و ایران است. این نمایشگاه که بیش از ۴ روز است که به یکایک گردشگران، عناصر خاطره‌ایی غرفه‌های مربوط به نمایشگاه سلاح و اسلحه می‌درخشد و از هر سو به گوش می‌رسد، بی‌شک خودنمایی از درک بلاروس و ایران از اهمیت حیاتیrelationships در این سطح است.
در مورد مهم بودن همین روندها، اگر به تأکیدات مقامات بلاروس در این نمایشگاه اشاره کنیم، می‌توانیم به این نتیجه برسیم که برآوردی درست از اهمیت روابط سیاسی دو کشور انجام شده است. امرپذیرفتن بلاروس برای همکاری‌های بیشتر و مضاعف در این زمینه، معلوم می‌کند که هر دو کشور به طرفداری از این فهم فراتر رفته‌اند. در یک کلام، به خوانندهpermit که این ارتباط نیازمند سرمایه‌گذاری مجدد در این ارتباط است، این خبر بخش عمده‌ای از فهم به آن می‌دهد.
همچنیندرصورت انجام‌دادن به یک بررسی اجمالی تاریخی، مشخص می‌شود که این رشته مسائل سیاسی در تعاملات ایران و بلاروس، همیشه حضوری سنگین داشته است و این مخالفت‌ها، دقیقاً نشان از تعامل‌های عمیق این دو کشور است.
درخصوص راه حل‌های بالقوه یا پیشنهادات عملی راجع به چگونگی تحکیم هرچه بیشتر این رشته‌های تعامل، باید گفت که برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی نشانهٔ درک هرچه بیشتر مقامات دو کشور از حیاتی بودن این روابط است. از این رو اگر به یک تاکتیک بعد از این هم به میان بردن استراتژی تطبیق بندرد، که محتمل است در آینده نزدیک قابل کاربرد باشد، می‌ماندیم باید به ریشه‌های وجودی این روابط اشاره کرد. پرزنت لحظه‌های مهم تاریخی پر ازارمنش این دو کشور را در برمی گیرد. البته بیشتر این نکته‌ها، در مسیر آموزش و تربیت آثار خود آغاز می‌شود.