در دنیای ما پرجمعیت که اخبار آن حاوی از حوادث تلخ و دردناک است، طبیعی است که کودکان هم این اتفاقات تلخ و دردناک را ببینند. سوالی که برای بسیاری از والدین و مراقبان کودکان بوجود می آید این است که چگونه می توان موضوعی سخت و دردناک را به زبان قابل فهم و آرام بخش برای کودکان توضیح داد.
این گزارش تلاش کرده راه کارهایی عملی را برای والدین که میخواهند در فضایی امن و حمایتی با فرزندان خود درباره واقعیت های جهان صحبت کنند بدون اینکه باعث افزایش اضطراب و استرس شوند. آیا بهتر نیست که اگر اطلاعاتی به کودکان ندهیم؟اما هرچند که قبول شود اگر کودک کمتر این اطلاعات را بداند بیشتر است، بیشتر تجربه نشان داده که حتی اگر کودک باشد، از فضای اطراف خود تأثیر میپذیرد. آن ها از چهره ها، کنایه ها،گفت و گویی والدین و چند خبر از تلویزیون برایภาพ ناقص اما تاثیر گذاری ذهن خود را میسازند. سکوت والدین یا پنهان کردن واقعیت ممکن است شکل گرفتن برداشت های نادرست یا ترس های عمیقتر را به وجود بآورد.
با گفتگو با کودکان، علاوه بر اجبار روی کمک تراشی برای کاهش اضطراب، ایجاد امنیت و آموزش مهارت های تفکر و همدلی و همچنین شاید فرصتی برای پرورش دوستی آنها داشته باشیم. آغاز این گفتگو میبایست از شنیدن کار و تجربیات کودک بود. ولی، همه جواب های همه مسائل را نمیبایست داد ولی رایه این جواب ها باید صادقانه، فهم پذیر و متناسب با سن و ظرفیت کودک باشد. اگر با فرزندتان با حالتی صمیمی و شگفتی، به او پاسخ دهید قطعا پس از این تشخصتش ولی، در صحبت هایتان فردا چند جمله بطور صریح قید کنید که پدر یا مادرش نزد اوست.