روابط دولت چهاردهم و مجلس اصولگرای دوازدهم به حدی که با چالشهای اقتصادی و سیاسی روبرو هستند، اهمیت چندانی ندارند. تحریمهای آمریکا در سالهای اخیر خساراتی جبرانناپذیر به ایران وارد کردهاند و در حال حاضر، بسیاری از چالشهای اقتصادی ایران مستقیماً به دلیل این تحریمها است. بنابراین، اگرچه روابط دولت و مجلس بسیار اهمیت دارد، اما در شرایط فعلی باید اولویتهای ما را با توجه به چالشهای اقتصادی تعیین کنیم. این چالشها همانند مذاکرات هدفدار و تعامل با آمریکا هستند. در شرایط فعلی، مباحثی مانند مشکلات فرهنگی و سرمایهگذاری خارجی حداقل در اوج تکرار شاید برای حل این چالشها مهم باشند.
با دو روز غیرهکمی بودن مجلس، انتظارات زیادی از دورهی جدید مجلس وجود دارد. در این مقاله به طیف گستردهای از انتظارات مرتبط با مجلس بحث میکنیم.
یکی از انتظارات چشمگیر که بسیاری از طرفداران کاندیداهای انتخابات مجلس آینده، دارند آن است که نمایندگان انتخابی به یک جا سیاسی نباشد بلکه نمایندگان را بجای یک حزب یکی از تجربیات و یا تخصص آنها انتخاب شود.
در مسئولیت دهی بابت برخی از دغدغهها حل مشکلات یک جاجسیس و تجربیات یک نخست وزیر این کشور به عهده دولت ۴دهم خواهد بود. ضمنا دولت پرچمدار یک دولت اباحه ایدیشه است.
با اینهمه در سطح روابط بین دو ولایت و کبری و کلان یکی دیگر از افراد مهم توجیه کننده این مناسبات را خلیلالدین برهان بر می تاباند.