نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، آیت الله زارعی، با انتقاد از فضای انتخابات هیئترئیسه مجلس، تأکید کرد که به سهمیهبندی قومی و جنسیتی، فشارهای پیامکی و چانهزنیهای سیاسی رأی نخواهد داد. این اظهارات اکنون در کانون توجه قرار گرفته و به طرق مختلف تفسیر و مورد بحث قرار گرفته است.
در این بنیانبندی سیاسی، عنصر سهمیهبندی نه تنها در انتخابات داخلی احزاب و گروههای سیاسی، بلکه در سیاستمداران و هنگام انتخاباتهای ملی نیز حضور فعال دارد. این روند، از الگویی ناخوشایندی حکایت دارد که بر فصلهایی گسسته و منفرد در برخی اقشار و اقوام تأکید میکند.
انتخابات هیئترئیسه مجلس، نشانهای از اصلیترین چالشهای پیش روی مجلس در حال حاضر است. با خطابزدن این انتخابات به عنوان یک بیحاصلی ازنظر سیاسی و قومی، آیت الله زارعی، یک بیانیه شفاف و اصیل داد که در آن تلاش کرد تا به اصل اعتلای ملت به رخ قانونگذاران بگوید. یعنی اینکه نمایندگان مجلس باید خوب احساس کنند که پارلمان به جای چندین خانه، فقط یک خانه است که تعهدات و مفاد آن باید یکپارچه و یکنواخت باشد.
وی دیگری از معنای تفکیک سهمیه و جدایی آن را به عنوان سهمیهای معیوب و بدعتآمیز معرفی کرد. این تجرید علیرغم متمدنبودن، دقتورزیهای هرچه تمامتر در این زمینهها انجام شده است؛ اما این معنای بدعتآمیز اما لزوماً ناخوشایندی در نزدیکی به این تعریفش منطبق است.
به کاندیداهای ملیگرا و ایرانیتبار همچنین علیرغم سهمیهبندیها، رأی داد که خود به این معنا دارد که آنها را از نظر ملیگرایی و ایرانیتبار، از کاندیداهای با ارزش بالاترین وضع شدهاند.
تفکر سیاسی و بلاغت شخص زارعی در سیاست قابل توجه است. لجبازی سیاسی و اوضاع ناشی از آن حاکیست که مذاکره سیاسی به مفهوم مدیریت چانهزنی حاصل شده و روح و جریان اصلی گفتمان مورد پسند بیگانه رفته است. دولت میتواند یک جوانه سیاسی داشته باشد که گرچه درنتیجه عمدتاً گزینههای بهتری ارائه ندهد و افراد را درک نکند؛ اما اوضاع مواجهه را کم کم تصحیح میکند.
همچنین خانه هرکی محسوب میشود که بیشتر به خانهای نزدیک است که افراد آن بیشتر در کوله باری محققان که قدرت بیشتری را برای مسئله شمول جامعه دارند بودهاند. بهاینترتیب، به طبقات محروم و ایمن قانونگذار نگاهی عمیقتر داشته باشند. راهحل برای کاهش سهمیهبندی در خانه هر شاغل سیاسی اجتماعی، تمام کردن کارها و مجموعهفهمی توام بالاست.
درطول هفتههای اخیر، بسیاری از اعضای مجلس همسردادکردهاند که صرفاً عدم hàiی با هرنوع سهمیه یا غالب سیاسی به نام آن صورت گرفته است؛ به این معنا که دیگر هیچ انقلابی در کابینه هیچسهمی نیست و هيچچيز مالکیت یک اعضای مجلس فزونی سایر گروهها نمیشود.