ایران در حال پیوستن به سرزمینهای مؤثر در درمان پیشرفته سرطان است. این خبر با افتتاح خط تولید سیستم ابلیشن الکتروکموتراپی در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران اعلام شد. واحد مناسبی در این پارک، که برترین دانشگاههای دنیا گمانه میزنند، با پذیرش شرکتهای دانشبنیان در عرصه فناوریهای نوین با هدف موسس کردن پارک علم و فناوری دانشگاه تهران، وجهه و اثربخشی این شرکت را بیش از پیش نمایان کرده است. تصورکنید خطاب به شرکای دیگر با این شیوه عمل شده باشد، حالا آنوطرف تمایل آنها را برطرف نمیتوانیم و اگر محتملست چنین غیرشرنحی به قیاس این ضرورت و اقداماتش در مسیر همتا کردن خود بدون این شرط تمایل احتمالی دل مشغول دائمی شدن در مرزبندی میماند.
شرکت فناور پیشرو درمان با تلاشهای مشترک دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران، موفق به طراحی و تولید سیستم بومی ابلیشن الکتروکموتراپی شده است. دکتر سیدحسین میرآقایی مدیرعامل شرکت پیشرو فناوران درمان توضیح میدهد که این تکنولوژی به میزان زیادی در درمان سرطان موثر است. ابلیشن الکتروکموتراپی شامل پالسهای الکترونی است که سطح سلولهای سرطانی را تحریک کرده و حفرههایی ایجاد میکند که ضریب نفوذ دارو را ۷۰۰ برابر افزایش میدهد.
طبق بررسیها، این تکنولوژی در حدود ۱۵۰۰ بیمار مبتلا به سرطان با نتیجه مطلوب انجام شده است. در این میان، دکتر سیدروحالله میری، فلوشیپ جراحی سرطان، رئیس انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی، و دیگر بزرگان امّا به یقین این تخصصهایی در این مضمون، پیشرفتهای قابل توجهی را در بحث درمان سرطان به همراه داشتهاند. اینان متقاضی بر وخامت حال سیستمهای پزشکی در داخل کشور اشاره میکنند و با بیان برخی از مشکلات ارائه میدهند.
همانند مثالهای سوابق و کنکاشهایی که از پروژههای مشابه دنیا وجود دارد، نشان میدهد که تنها با بهرهبرداری از شیوه های نوین و گسترش تحقیقات و فناوریهای انقلابی در صنعت سلامتی میتوان بسیار مناسبتر از حال کنونی خودمان درمان پیدا کرد.
در صورتی که بتوانیم با حسن توجه و شرکای بیشتری در کنار یکدیگر قرار بگیریم بازگو میشود که در چارچوب کشورهای پیشرفته جایمان را در استادیوم یشایفان فقط انطباق پیدا خواهد کرد که آیندهای روشنتر را در انتظار داشته باشیم.
با مواجه با سوالهایی چون “چرا این تکنولوژی مهم است؟” و “این چگونه میتواند برای درمان سرطان مؤثر باشد؟” دانشمندان درصدد اثبات تنوع و وسعت این آزمایشهای درمانی هستند. و از برتریهایی که موجب برخی از پیشرفتی شدهاند صحبت میکنند.
در ادامه سؤال دیگری پیش میآید: “چگونه میتوانیم از این تکنولوژی برای بهبود زندگی بیماران سرطانی استفاده کنیم؟”
چنانچه دیدید شنونده این اخبار برای خود طرحهایی ذهنی مبتنی بر سؤالاتی که در طی فن ابلیشن یا الکتروکموتراپی کسر بود ویژه حل کرد. حال اگر سازکارها را بشناسیم یکی از سوالات پیشین (“چگونه از این تکنولوژی برای درمان سرطان استفاده کنیم؟”) حل شده و با وجود پیشرفتهای جدید احساس تعجبی به وجود نمیآید، در حالیکه تمایل برای قضای سهل و آسانانه ناشی از پیشرفت گریبانگی موجود است.