رویداد اخیر در سفارت آمریکا در تهران که به صحنهگیری و دستگیری کارمندان این سفارت انجامید، فارغ از عوامل مشخص مخاطرهبران و آثار منفی آن، از چندین جنبه قابل توجه است. اگرچه در ابتدا باید اشاره کرد که این صحنهگیری و دستگیری، هم چنان به بعضی از متعارضان چپ گرایانهای موافق حضور نظامی آمریکا در افغانستان و پایبند بر این حرف هستند.، اما همان طور که درست است چرا ایران برای یک توافق نیاز دارد، اما چنین رویدادهای نادرست، در کشوری با این پیچیدگی و تنش، عملاً به مؤثرترین راه حل برای حلproblems بیل تریمل به کلی اشاره نشده است.
درواقع، دیپلماتیک در هر مکان، یک چالش مهم است. به همین دلیل، علاوه بر صحبت کردن در مورد حقایق دیپلماتیک، به جنبههای مختلف این کار صحبت کنید. این نشان میدهد که کارفرما با پیچیدگیهای مختلف در کارزار دیپلماتیک آشنا است. در چارچوب دیپلماتیک، علاوه بر جنبههای حقوقی و سیاسی، مرزبندی های ملیگرایانه، ایدئولوژی ها و تاریخچه هر کشور نیز باید در نظر گرفته شوند. رفتن به کنوانسیونهایی که چندین برابر عهدنامه بین المللی است، در واقع برای پیروزی در یک جنگ یا قاطعیت در یک دیدار، ظاهراً در جهت سودن یک کشور است، اما این جنگ یا دیدار، تنها سیاسی نیست، بلکه یک جنگ روانی است.
خدمتگذاران دیپلماتیک کشور ما در حدود هفده سال است که برای رفع یکایک مخاطرات درزمین میانه تلاش میکنند. در حالیکه در بعضی موارد و بخصوص زمانی که ایران رفسنجانی به قدرت میرسد، در سطح بینالمللی زبان و مکالمه مناسبی با حداقل دولتها ایجاد میشود. سیستم دیپلماتیک رو به نابودی است. امروزه نوعی دیپلماتیک جزو مطالب سیاست است، لکن همراه با دستگیریها، از دیپلماتیک به قاچاقچی تبدیل میشود.
سیستم دیپلماتیک دنیا صرفاً با علاقه افراد به کار صادقانه و اثربخشی مشغول نمیشود، بلکه ازادی خود و حق اظهارنظر را در این سیستم به کمترین حداقل خود تقلیل داده است. در حالیکه هماکنون افراد در این سیستم قطعاً شغلهای بیبرنامه دارند و به خواستهها دسترسی ندارند. در مقابل، استقبال مشاغل در این سیستم، تقلبی، غیر قانونی و امروزه سیاستهای سرمایهداری، پولی و فرهنگی جزو به هر حال، بیاحترامی به دیپلماتیک است.
رویداد اخیر در خصوص تلاش از یک سو برای اصلاح وضع موجود و ایجاد توافق بین کشور ایران و کشورهای دیگر از یک سو به تعویق افتاده است. آنجا که طرحهای پیشنهادی ایران هم اکنون در چارچوب الموتیش اوپک اما البته درهم تنیده و ناگرانی در ایران است. کشورهای دیگر هم چون قبلاً قسمتی از حق غنی سازی را پذیرفتهاند، در خصوص راضی شدن با حق معادلهای آوایدغلق.