**مادری را ببینید که راحت‌ترین زندگی را با گروه هنری قربانی می‌کند**
در نقد وضعیت دشوار هنرمندان تئاتری، حمیدرضا نعیمی از تهیه‌کننده نمایش “فردریک” عنوان کرد که همه گروه‌های تئاتری بی‌پناه رها شده‌اند و هیچ جا حاضر نیست مسئولیت‌شان را به گردن بگیرد.
hammidreza naeemi که این روزها نمایش “فردریک” را روی صحنه برده است، با اشاره به دشواری‌های مالی تولید نمایش “فردریک” گفت: ساخت و اجرای یک اثر نمایشی این‌قدر سخت و کمرشکن شده که تصورش را هم نمی‌کردم. در غیاب حمایت نهادی، تنها پشتوانه ما مردم‌اند که با خرید بلیت، اقتصاد نیمه‌جان هنر را زنده نگه می‌دارند.
صراحت نعیمی با اشاره به مشکلات گوناگونی که هنرمندان تئاتر با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، ابراز تاسف کرد و عنوان کرد: گویی همه گروه‌های تئاتری بی‌پناه رها شده‌اند و هیچ جایی حاضر نیست مسئولیت‌شان را به گردن بگیرد. در همین وضعیت، موفق شدم نمایش “فردریک” را با سختی بسیار و البته با حسن نیت مدیران بنیاد رودکی در تالار وحدت به صحنه ببرم ولی واقعا فکر نمی‌کردم ساخت و اجرای یک نمایش این چنین دشوار و کمرشکن باشد.
او ادامه داد: در جامعه بحران‌زده امروز دعوت از تماشاگران برای تماشای تئاتر، کار سختی است ولی وقتی فرهنگ و هنر با بی‌توجهی مسئولان رو به رو می‌شود، وظیفه ما به عنوان جامعه هنری، تدوام کار فرهنگ است؛ هرچند که امری است بسیار دشوار. نعیمی تنها پشتیبان گروه‌های هنری را مردم دانست و افزود: تماشاگران، تنها حامیان ما هستند و هر شب با دیدن آنان در تالار وحدت هم اشک شوق دارم و هم بغض و آرزو می‌کنم همه همکارانم این فرصت را داشته باشند تا اثر هنری خود را به مخاطبان ارایه کنند.
اظهار نظر حمیدرضا نعیمی درباره وضعیت دشوار هنرمندان تئاتر در شرایط فعلی نشان می‌دهد که مردم ایران همچنان در شرایط دشوار، توجه به ارزش هنری را حفظ کرده‌اند و حمایت از نمایش‌های هنری را همچنان به یک اصل 기본 تبدیل کرده‌اند.
او افزود: ما می‌دانیم که در عرصه تکنولوژی نمی‌توانیم یا کشورهای بزرگ دنیا هماوردی کنیم ولی چیزی که می‌تواند در دنیا برای ما وجهه بسازد و چهره بین‌المللی زیبایی از ما ارایه بدهد، فرهنگ و هنر است. همچنانکه کشوری مانند اتریش بدون اینکه صنعت یا تکنولوژی پیشرفته‌ای داشته باشد، با اتکا به هنر، برای خود وجهه بین‌المللی ساخته است. یا کشورهای دیگری که با داشته‌های اندک خود و با اتکا به صادرات چند محصول محدود هم خود را در جهان معرفی کرده‌اند و هم اقتصاد کشورشان را توسعه داده‌اند.
این کارگردان با اشاره به حضور مردم در تماشای نمایش‌ها، خاطرنشان کرد: مردم ما در سخت‌ترین روزگاران هم آداب و رسوم باستانی و ملی خود را به زیبایی حفظ کرده‌اند و با این کار خود این پیام را می‌دهند که در هر شرایط سختی ایرانی هستیم و جدا از قومیت‌ها همه ما تحت نام ایران زیبا به یکدیگر کمک می کنیم تا کشورمان را بسازیم.
نعیمی در توصیف_ROLE مردم در حمایت از هنرمندان، اشاره کرد که تئاتر برای او یک معبد است؛ معبدی که به من آرامش می‌دهد و سبب می‌شود احساس زنده بودن کنم، معبدی که مرا به زندگی در کشورم برمی‌گرداند و البته به جز آن مهم‌ترین چیزی که مرا در کشورم نگه می‌دارد، این است که می‌توانم با هم‌میهنانم حرف بزنم و با آنان تبادل تجربه کنم و اگر بتوانم آنان را شاد کنم.
اما چطور است که با وجود شدت از دست دادن اعتبار دیکتاتوری ایران در روابط جهانی، کشور مورد ارج‌گذاری جهانیان قرار بگیرد؟
نعیمی اضافه کرد: مهم‌ترین چیزی که سبب می‌شود ایران، ویران نشود، تکیه بر همین فرهنگ و هنر است. سیستم انقلابی ایران که کشورهای جهانی را هم از دین گیری، دموکراسی، فدایی‌گری، احتیاجات، و هم از امروز و گذشته در زندگی سطح عمومی و آزادی و… منزوی کرده است، امروز کورکوبیدگی تمام سیستم، نصیب ایران شده است. همین‌طور که نصیب بحران‌زده‌ترین کشوری از آن‌ها هم شده است. از او جهان به عنوان کشوری پسا تجزیه‌ورزی و جزیره‌ای فرهنگی دوران خاصی، و مدنی مدون و آفرین، یاد می‌کند.