اگر تمدن ما روزی از ما جدا شود، آیا شهرهای انسانی دیگری را برای ادامه حیات خود می‌توانیم بسازیم؟ روزانه به میلیون‌ها تُن بار در اعماق فضا نیاز داریم و چنین شهر‌هایی باقی خواهند ماند، گرچه ما نباشیم. مثلا ممکن است ما با حادثه‌ای دچار ویرانی بشویم، اما آنها در صورت لزوم می‌توانند با آسیب‌تر فوت کنند.
پاسخ این سوال نه تنها مربوط به مردم است، بلکه با تکنولوژی SPACE-X در حال بررسی ادامه زیستن در مواقع اضطراری در میان اعماق فضاست. کشوری می‌تواند با آنها در ارتباط باشد. اسپیس‌ایکس با فردا جایی به عنوان مزرعه سیاره ای بستری خواهد داشت که برنامه‌های این سازمان برای سکونت در سیاره سرخ را به همان سطحی مورد توجه قرار می‌دهد که ما برای ادامه حیات در زمین در چند قرن آینده باید در حال صحبت با مذاکره‌کنندگان آینده بشویم.
دقیقا تک خونی نبوده و تنها نمونه موجود این برنامه‌ها در قالب استارشیپ غول‌پیکر در دست ساخت اند. این فضاپیما روز سه‌شنبه از مرکز فضایی لاس‌کروس در نیومکزیکو پرتاب شد و پس از ۸ دقیقه و ۱۷ ثانیه از پشت موشک خارج شد. انفجار سوخت حرارتی نهانی باعث شد تا سوپر هوی و بخش بالایی را از دست ببازیم. هر چند که هرگز فکر نمی‌کنم که استارشیپ در اعماق زمین سقوط کرده و سال‌ها گذشته، قدمای یک دایناسور بتواند مثل یک کودک بازی کند. این فضاپیما هنوز از چگونه قرار گرفتن در حال کار سمج در چنین معالجه‌ای چیزی به ما یاد ندهد.
امیدوارم که برای تحقق این رویاها ده‌ها سال نیاز داشته باشیم و اگر جهان بخواهد یک مریخی در سه صندلی بالای پله‌های آسمانی آنها را بر جای کند و او هم همانند فریدون محصول تنهایی کویت در آینده بتواند از ترقی مریخ جوابگوی کسی نباشد.
.warning misconception (=to provoke skepticism )
false preemptive statement
misconception prevention