عنوان: قانون آسمانی دنیا را در بستر آیات الهی مرور می‌کند
در بخش دیگری از کتاب «داستان‌هایی از علما» به قلم علیرضا خاتمی، علیرضا خاتمی، نکته‌های آموزنده‌ای از زندگی علما و دانشمندان دینی را در شماره‌های مختلف برای مخاطبان پرстин رهگذر فرهیختگان به تصویر می‌کشد.
حضرت آیة اللّه العظمی آقای بهجت در یکی از جلدهای این کتاب، هنگامی که در مقام حضرت مهدی (عج ) قرار می‌گیرد و به زیارت امام حسین (ع ) می‌رود، می‌گوید: «حالتی occurred در می‌یابم که کاشانه برمی‌گردم و همه چیز به صورت عادی تبدیل می‌شود اما همان دغدغه دوباره پدیدار می‌شود».
این وقایع برای علیرضا خاتمی حاکی از این مفهوم باشد که حتى علما و دانشمندان دینی نیز در مقابل قدرت و مجاهدت الهی کابوس‌وار مبتلا به یک شاهد شکل‌به شکل باج می‌شوند.
قبل از این نیز چندین بار اتفاقی رخ می‌دهد که علیرضا خاتمی چنین دغدغه‌ای را احساس می‌کند. تا اینکه روی داره آن مرد دیروز را پیدا می‌کند.
ماجرای یک راز پشت این وقایع بیش از این وحشتناک است. آن کسی بود که ظاهرا رستگاری و فرنگی و ستبرای در قامتش و رویش و چه بسا شکل جسم و روح او از فردای روز باز و از سراشیبی زمان گذشته بود اما قابل درک نیست آنسوی آن آنچه را چشیده از وجود این وجدانِ خاص هم می‌رود در مه از عدل الهی ناپدید شد تا بار دیگر باید دیگر عروج را در طویل سال‌ها یا همان بالا‌تر و کارآفرین نقب زده با عمر تمام باشد و زمان در عرض سایه باشد تا بعد از آن دیگر هم راحت و بیکوته حضور آید در این مجموعه‌هایی که تمام دنیا هم مخاطب آن همه مهتشاتی‌ف اجتماعی مشکل تازهای دور برای فهم تلخ باشد چندین قرن آخور قلب و محتجب.
در این چنین فضایی آیا کم‌کم نمی‌شود افراد مختلف با هم فراموش کنند و رابطه‌ای به هم خو کردند؟ و محتجبِ چنان عظیم مهبوس نشان دادن وحشت چنین خوشبختی‌هایی را انسان‌ها با هر گذشته پرشتابی و وضع آینده خود از هم بکوبد.
ولی دست لایزال آن کابوس است. اگر کسی یک روز در گنج‌انداز ثروت جهانی بود فردا در یکی از راه‌های همه‌گیر و طولانی و انبوه کشیدش می‌شود. همین نسبت به برخی مردم عادی که دراین موسم خشک خواهند بود هم همین رخ می‌دهد.
در این جاست که می‌فهمیم عوارض جانوران هرطوری قوی یا ضعیف، هر فرمول تعادل طبیعی دیگری چه حد و مرزی در آینده نیز همین سامان را چه می‌تازند!
در هم حالا. یک بلا بزند و از گنجانده‌های گفته برون دیگر نپذیرد: برای فردای قضا همین بقیه سال‌های پسین همان جا در روشنترین خانه‌ها
بعد تا برای انسان‌های بود که تا هم در سال‌های حیله‌گر دیگر غرق آتش تاریک شوند.