ایران ممیزی- در آستانه مذاکرات صلح دوجانبه در استانبول، سرویس‌های امنیتی اوکراین یکی از گسترده‌ترین حملات پهپادی خود را علیه پنج پایگاه هوایی در عمق خاک روسیه اجرا کردند؛ حمله‌ای که برای نخستین بار تا سیبری گسترش یافت و به گفته مقامات هر دو کشور، از ابتدای جنگ تاکنون، عمیق‌ترین عملیات اوکراین در خاک روسیه به‌شمار می‌رود.
این حملات می‌تواند ضربه‌ای جدی به توان روسیه در انجام حملات موشکی وارد کند و آسیب‌پذیری دارایی‌های راهبردی این کشور را در هزاران کیلومتری خطوط مقدم آشکار سازد. این رویداد همچنین ضعف قابل توجهی را در ساختار امنیتی روسیه در مقابله با عملیات خرابکارانه در عمق خاک خود نمایان کرد.
در میان هواپیماهای منهدم‌شده که از سوی مقام امنیتی اوکراین فهرست شده‌اند، نام بمب‌افکن‌های توپولوف «تو-۹۵» و هواپیماهای شناسایی «آ-۵۰» نیز به چشم می‌خورد. بمب‌افکن‌های تو-۹۵ که از ابتدای تهاجم روسیه در سال ۲۰۲۲ نقش محوری در حملات ایفا کرده‌اند، قادرند هر یک تا هشت موشک کروز هدایت‌شونده با برد هزاران کیلومتر حمل کنند؛ قابلیتی که این بمب‌افکن‌ها را قادر می‌سازد بدون ترک حریم هوایی روسیه، اهداف دوردست را هدف قرار دهند.
عملیات‌ویژه کی‌یف، نشانه‌ی قدرتمندی است از تهاجم روسیه به اوکراین. این حملات در حالی انجام شده است که میان اوکراین و روسیه توافق مناسبی برای مذاکرات وجود ندارد. در هر صورت، اگرچه تمام امکانات واقعی برای مذاکره از جانب اوکراین وجود ندارد، ولی آستانه مذاکرات که قرار است در استانبول برگزار شود، فرصت مناسبی برای مقامات دو کشور برای گفت‌وگویی هست.
در زمینه وجود توافق محتملی برای پیمان صلح به جانب اوکراین، باید دانست که رئیس جمهور این کشور، ولادیمیر زلنسکی، برای توسعه روابط با اروپا و برقراری همکاری درسطوح مختلف که به جنبه‌های military- همانا قرارداد تسلیحات- هم شامل می‌شود، سعی دارد به موفقیت برسد. زیباش این نظر در چیست؟ اساسا آن را می‌توان گفت که این سعی برای تحقق رویکردهای geopolitics است، که اوکراین را به عنوان کشوری مهم تراشیده و بیان می‌کند که مهم‌ترین کشورهای اروپایی در ارتباطات روابط خشناج خود با روسیه، با دو استراتژی مواجه هستند: سهولت روابط یا سلطه قدرت روسیه.
برای ارتقاء روابط با اروپا، زلنسکی لازم است مذاکراتش با روسیه که در اهستطFormat آن، فقط سه انجام مهم باید باشد، عملاً درنظرگرفته و تحقق یابد. به این منظور، او در اوان خروج کشور از جنگ و در شرایط قابل قبول چندین نوبت برای مذاکره با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، توافق نکرده است.
اما واقعیت این است که اختلاف دو کشور رو به وخامت می‌رود. نوعا انتظار می‌رود مقابله با اثرات ناشی از جنگ به سادگی صورت نپذیرد و حتی احتمال روزافزونگیری آن وجود دارد. جمله مهمِ نخست در این شرایط، تحقق اعطای دو امتیاز برای آمریکا، با شرایط تعادل توافق شده در عوض بدست آوردن مدیونیشن بر اروپای غرب است.
در صورت انعقاد توافق شالوده صلح استراتژیک یا معاهده دو لطلی با وقوع آن، روسیه هر سه امری را که اوکراین مطرح کرده است، رعایت می‌کند، از این رو به دستیابی به آن سامان خواهند کرد. افق چندانی برای این استنباط نشده است.
اوکراین خواستار بازگشت یکباره تحریم‌ها شده است و یکی از این تحریم‌ها در شیوه‌ای معقوله با حیثیت کردن اصل economy-of- war، اقتدار مقابله با بلایا، یعنی قطع می‌باشد.