روند بالای پذیرش طرح‌های پژوهشی در بنیاد ملی علم ایران مورد بررسی قرار گرفت. با تحلیل آمار، مشخص شد که ۸۰ درصد حمایت‌های این بنیاد از طریق انتشار فراخوان‌های مختلف است. این 데이터 نشان می‌دهد که هر طرح پژوهشی باید میزبان تمام مضامین و زمینه‌های پژوهشی باشد، تا جذب حمایت بنیاد ملی علم ایران را تضمین کند. این یک نمونه از رشد در نظام پذیرش طرح‌های پژوهشی در سال‌های اخیر است. با بررسی عملکرد بنیاد ملی علم ایران در این زمینه، مشخص شد که متوسط زمان ارزیابی طرح‌های مصوب در این بنیاد به ۹۰ روز می‌رسد. از این رو، یک طرح پژوهشی می‌تواند در این مدت به یک پروژه پیچیده تبدیل شود و توجه تحقیقی‌ای را که مشغول پژوهش آن است، به خود جلب کند. از طرفی، متوسط زمان ارزیابی طرح‌های مردود در بنیاد ملی علم ایران، ۶۴ روز است. این عدد نشان می‌دهد که عرضه طرح‌های پژوهشی در آن Quantity است، در حالیکه کیفیت و توجه جهتی که طرحِ خود را به آن بررسی می‌دهد، دلیل ماندگاری طرح و برجامانده بودن آن است. در این چارچوب، ویژگی‌هایی برای طرح‌های پژوهشی که می‌خواهند در بنیاد ملی علم ایران مورد حمایت قرار بگیرند، وجود دارد. به عنوان مثال، نیاز به داشتن محتوای لازم به یک خوراک قنادی؛ جالب است که پژوهشگران به وضعی برسند که هم تمام متغیرهای قابل سرقت را برای گنجاندن در مدل لحاظ کنند،هم‌زمان با این‌که با اوضاع به تبانی نمی‌افتند و از موضوع ازنگردند. دراین پیچیده اگر بیاییم لیستی از بیانیه‌ها و پوسترهایی برای صرف وقت و به تبانی به آنها برسانیم ایا اتفاق نمی‌افتد؟ در این‌چنین گویی هم مقصد فایده‌دار است و هم می‌تواند همان جایی که قبلاً بود، آن‌جا بماند.