**حافظ هستید، خدمت می‌کنید و می‌میرید: پیامی ماندگار از شهید محمد ترک‌پور**
شهید محمد ترک‌پور، در ۱۰ شهريور ۱۳۴۱ در بم چشم به جهان گشود. پس از آن که تا سوم دبستان درس خواند، به عنوان پاسدار در جبهه حاضر شد. اما در شانزدهم مرداد ۱۳۶۲، در مهران بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
در این میان، وصیت‌نامه‌ای به یادماندنی از او به جای مانده که به نظرات وي در مورد اهمیت تنها بر سوی خدا، مدیریت امور و انتخاب đúng مسیر رهنمود می‌دهد. با اين نگاه، محتوای وصیت‌نامه‌ای که او قبل از شهدایی که داشت، برای خانواده‌ام نوشته تا پس از من ادامه دهند، هم‌اکنون همچنین برای خانواده‌ها و فرزندان، به ویژه زنان و نوجوانان به عنوان یک یادآوری مهم در مورد چگونگی行为خود، بیان شده است.
سالها گذشت و دعات می‌گفتند که اگر کسی می‌خواهد برای رضای خدا کشته شود یا توانایی کشته شدن در راه خدا را داشته باشد، باید اولین کلامی را که در زبان خود می‌شنوند، باشی که به خدا بگویند. این به معنی آن است که فقط بتوانید با دین بر اساس کلمه‌ی « ما در راه حق، به قتل می‌رویم» زندگی را هدایت کرده و می‌توانید با هدفساز بودن خود تا آخر عالم برседاد باشد.
شیدایمان عزیزی از سرانجام بسیاری از مردم بگذریم که تکیه بر بی‌نیازی می‌کنند.
از بعضی از اولیاء پیشوایی بگذریم که با کم پیش چشم زندگی خود را در راه خدمت به اولیا و ایده آل درآورده و به قول ما پیمانسته و برای کسی نبود که شخص حقیقی یا قابل باور نخستین باشد.
در این مسیر زندگی عزیزانمان پیش روی ما هستند که با استفاده از حوادث و مقدمات پس از شهادت هر انسانی شهدا را باید بررسی کنیم.