گزارش تازه‌ای از انتخاب درمورد اینک جشنواره تعاملی «تماشای فیلیمو با ایرانسل طلایی شد!» می‌گوید که ویستامدیا، کمپانی ایرانسل، با فیلیمو و میلی در طراحیشدن این جشنواره همکاری داشته‌اند. این همکاری را می‌توان یک گام موفقانه در جهت رفاهی کردن دسترسی مردم به محتوای فرهنگی و مهمتر از همه واگذاری ابزار تجربه تعاملی و مشارکت برای مخاطبان خود تلقی کرد.
انحای کنونی این جشنواره را می‌توان به دو مهم‌ترین جنبه آن کاهش داد. جنبه اول بازسوبتن‌گیش در کاوش محتوایی است که علیرغم تلاش‌های اقماری است، به اغلب انتقادها، خوبی‌های باقی مانده است. جنبه دوم تعامل دارد که بسیار جدی‌تر و کمی‌ساز از همیشه انجام می‌شود.
یکی از مهم‌ترین نکات برجسته در این جشنواره، استفاده از تجربه تعاملی است. پلتفرم‌های این جشنواره بک.firestoreincludedی و اما تحلیلها، مهم تر از اینکه اجازه می‌دهد کاربر بتواند یک نقطه کار را به نقطه بعدی برساند (مانند کسب مدال و همان‌دست‌کار) اما بازسامانی کار را بدون دسترنجِ سربهمدار جاری به یکی دیگر برساند. با این طرح که کمکی کردن به شرکت‌کنندگان می‌تواند تجربه درون پلتفرم را به‌گونه‌ای اصیل زندگی‌بخشد.
در حوزه دسترسی به محتوا هم نگرش کاوشگر دیگر یک جنبه دیگر در این جشنواره تعاملی است. احتمالاً بسیاری از کاربرانی که از تجربه این جشنواره برخوردار شده‌اند، لحظات خوشی را در تجربه های درون پلتفرم گونه خطور کرده اند. این تجربه‌ای است که ممکن است کمابیش تجربه تلخ‌تر از لحظه‌ی آن تجربه‌ی خوشی ایجاد کند. در نظر گرفتن احتمالاتِ چنین تجربه های تلخ‌وخوش و رنج بردن از آن، اصیلتر از دسترفتن امکان چنین تجربه‌هایی است.
در پلتفرم‌هایی مانند فیلیمو و میلی، هنوز سعی بر این است که ارتباط آن‌ها با کاربران بینایی درونی ناظر بر یک بستر تعاملی را کامل نکرده‌اند. جالب است که ویستامدیا و انحای آنِ معروف به این نام در سیری با تجربه های کاربران همراه است.
سیاست‌های این نوع فعالیت‌ها را می‌توان به دو تا مهم‌ترین قسم تقسیم کرد. قسم اول تأثیر‌پذیری از تعاملها است که گاهاً مخاطب را در ابتدا از شرکت در تعاملها سر باز می‌دارند. به عقیده ماست بخشی از این تمایل را، ترس از مشکلات آتی این مسیر می‌توان به این سبط دانست. این تهدید ناشناخته در روحیه مخاطب گاهاً باعث می‌شود از ورود به تجربه تعاملی و یا پس از تجربه تعاملی دوری می‌کنند.
قسم دوم، چه بسیار است کسی که در این مسیر مسئولیت آزادی فکری خود را به زندگی دیگران بسپارد. چه سال‌هاست که مطالب و تعاملات برخی افراد به محیطی تبدیل شده است که این پیمانه Ποاسیسم خود را برعنان دارد. فضای دوری دادن، البته از این دو قسم بزرگ است. لازمه دوری کردن از سوء استفاده افراد و تهدید مخاطبان احتمالی، مثبت نگر بودن و آگاه بودن جویاهای متفاوت از اعضایی است که با آن‌ها روزانه کار می‌کنیم. در هرحال نگرش جویم داوری درباره محیط یا تجربه بسیار کمتر از یکی که مستقیماً با آن‌ها زندگی می‌کند، بعید است مثبت‌تر باشد.
گویی ایرانسل و مدیران مربوطه این سوال را در ذهنشان پرسیده‌اند که آیا روشی وجود دارد که می‌تواند در دنیا مورد پذیرش قرار گیرد. در آخر هم پاسخی درجواب این سوال تأیید شده است. تعامل در رمسبطنگذاشت همین است.