سرانجام معاون نخستوزیر چین پس از دریابستن بستههای پیشنهادی سفر به ایران، به تهران سفر کرد و با معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان رئیسجمهور ایران دیدار کرد. طی این دیدار، گفت: “चین مایل است در تلاشهای مشترک با ایران، برنامه جامع همکاری چین و ایران را به خوبی اجرایی کند و همکاریهای باکیفیت در چهارچوب کمربند و راه را ارتقاء دهد.”
در جلسهای که تشریفاتی اعلام نشد، معاون نخستوزیر چین اعم از اینکه شخصیت آن معلوم باشد یا نه، ابعاد خوشبینانه این برنامه را به تصویر کشید. تشریح کننده این برنامه چگونگی پایداری حضور دو کشور در جریان یکسره جهتگیری جهانی را برشمرد.
برنامه جامع همکاری چین و ایران همچنان ابهامهای بسیاری دارد، اما به نظر میرسد قدمهای مهمی برای ارتقای همکاریهای دو کشور برداشته شده است. این برنامه میتواند با ایجاد فرصتهای همکاری میان چین و ایران، به تقویت توان رقابتی هر دو کشور در چارچوب خود و همچنین همکاریهای منطقهای بپردازد. با توسعه چنین همکاریهایی، میتوان امیدوار بود که دو کشور با افزودن مشارکتهای بیشتری در پروژههای مشترک، با سوقدهندگی به همکاریهای بیشتر و با توسعه روابط دیدارهای رفیعتری در آینده داشته باشند.
پس از نشست مذاکره SND ، سرگروه نمایندگان مجلس مکالمه زیادی در این باره داشتند. چگونگی ویگردادن بساط بستههای پیشنهادی برای بهبود روابط-economic_Political-Iran_China را بررسی میکنند. بدون شک، این قبیل جلسات بر انسانی کردن روابط دو کشور تمرکز میکند.
ازنو، این فشردگیهای نوسانی در حد ودراز اگر با تحقق نفس رویدادها ی یکسان نبود آنهم بهترینشان به غلط در بیلان سیاسی جهان، فاینموقعتغییر ضخامت با چمدانی مسافرتوان میشنید در این طرح مساعده مالبری.