**خشونت خانگی در خانواده‌های مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: یکی از فریبنده‌ترین و خطرناک‌ترین بیماری‌های عصبی**
بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس) با چالش‌های جسمی و روانی زیادی روبه‌رو هستند. اما چه کسی درباره آن‌ها فکر می‌کند؟ آسیب‌های ناشی از برخوردهای خشن اطرافیان و مراقبان آن‌ها کمتر دیده می‌شود. اما آیا می‌دانستید که خشونت خانگی در بین این افراد نه‌تنها فقط در خانه اتفاق می‌افتد، بلکه با استمرار بروز خشونت، اثرات آن تا سال‌ها در زندگی فرد باقی می‌ماند؟ افراد دارای معلولیت، از جمله مبتلایان به بیماری‌های عصبی مانند ام‌اس، در خطر حملات خشونت خانگی قرار می‌گیرند. اما چه بارهایی برای مبتلایان به ام‌اس بیشتر پس از بیماری اما قبل از بحران سلامت مغزی می‌آید؟ ام‌اس یک بیماری عصبی مزمن و پیشرونده است که باعث آسیب پوشش سلول‌های عصبی در مغز و عصب‌های بدن می‌شود. این بیماری می‌تواند علائمی مانند تاری دید، بی‌حسی، ضعف عضلات، سرگیجه و مشکلات حرکتی ایجاد کند.
نتایج تحقیقی که توسط شهربانو قهاری و همکارانش در دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد، نشان داد که بیماران مبتلا به ام‌اس در معرض خشونت قرار دارند. حدود ۶۳ درصد آن‌ها تجربه خشونت اقتصادی و مالی داشته‌اند. همچنین، ۵۳ درصد خشونت روانی، حدود ۳۴ درصد خشونت جسمی و ۲۰ درصد خشونت جنسی را گزارش کرده‌اند. در بین عوامل مؤثر بر خشونت، شدت بیماری، ناتوانی جسمی، وابستگی مالی، بیکاری و تحصیلات پایین برای آن‌ها پررنگ‌تر است. در بین بیماران مبتلا به ام‌اس، زنان بیشتر از مردان در معرض خطر هستند. در این بین باید چطور والدین در این شرایط بد باید مراقبت کنند؟
در این مقاله، ما نشان می‌دهیم که واقعاً چه آثاری خشونت دارد. همچنین، راه‌های پیشگیری از این مشکل‌هایی را که بر خلاف انتظار جسم ما را فلج می‌کنند، مهیا می‌کنیم. خشونت خانگی یک مشکل جدی است که نه‌تنها پیامدهای روانی زیادی دارد، بلکه هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی قابل‌توجهی را به جامعه تحمیل می‌کند. بنابراین به‌جای این‌که فقط بر روی علائم این بیماری تمرکز کنیم، باید با تمام امکانات خود به پزشکان درمانی، محل گرسنگی در خانواده و مشکل تحصیلات بالأخره کمک کنیم تا این چالش ها هم در زندگی سیر نشوند.