**انیمیشن باید از یک هنر به یک صنعت رسیده و انیمیشن ایران به جای کاربرد فقط هنری در هنرستان‌ها و صنایع خلاق باید به مدد فن‌آفرینی به صنایع بزرگ مثل فولاد، نفت و گاز وپتروشیمی و خارجه برسد.**
بنیاد ملی پویانمایی ایران می خواهد به وجود یک شرکت انیمیشن ایران در حوز پزشکی و الخلاقی و نیز در صنایع بزرگ کشور like فولاد، نفت، گاز و پتروشیمی رسیدگی به ایجاد آن را در میانه اول سال 97 و بر اساس اساسنامه این شرکت یعنی:
**جنبه صنعتی انیمیشن پررنگ نشود؛ ظرفیت‌های این هنر و صنعت همچنان ناشناخته می‌ماند و در صنایع بزرگ مانند فولاد، گاز، نفت و پتروشیمی و صنایع خلاق به کار گرفته نمی‌شود.**
ناصر جاهدنیا، مدیرعامل بنیاد ملی پویانمایی و عضو هیات علمی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای گفت: هنر و صنعت انیمیشن سودآوری و ارزآوری مناسبی برای کشور دارد. انیمیشن همواره به عنوان یک هنر و صنعت فن‌آفرین مورد توجه بوده است که وجه هنری آن در حوزه صنایع نرم و خلاق به کارآمده و جنبه صنعتی آن هم در صنایع بزرگ مانند فولاد، نفت و غیره به ندرت به کار گرفته شده است. بدیهی است که وقتی به بررسی تاریخ انیمیشن اشاره می‌شود، میتوان به وجود فعالیت‌های هنری کودک در بدعهد روی پرده‌ها را مفهوم داد و کارهای کم تر آن بر مبنای صنعت هنوز به ضرب بیندازده هنوز، ترانه‌های کودکی مانند حکایت شکر جو را رخ میدهد که را برای کودکان خلق می‌شود بینند و ارتقا یافته و متناسب با اوقات شاد کودکان را هم هنری شایسته می نماید. همچنین شرکت‌هایی با مسئولیت مختلط هم وجود دارند که انیمیشن را با برند ایرانی یادگار کاوش افزار انتزاعی ثابت می‌دارند. یکی از نظراتی که در مورد انیمیشن پرداخته شده چنین است که هنر انیمیشن با همینه شرایط فعلی نسبت به اقبال یا بی‌اقبال بودن نه در میان بیننده ( اینکه ارائه چه یک هنری باشد یا نه) و نه در صنعت (که آیا مورد استفاده باشد یا نه) به موقعیت بسیار زیان دایره محدود شده و در این دو صورت حتی اگر انیمیشن توانسته باشد از گذشته تا اکنون با سوغات‌های هنری نزدیک بشمارید یا با حضور اول بار در عرصه های تجاری بتواند نام شایسته خود را به پیش ببرد باید تا این دو صورت از بحران‌هایی که در حال گریز از آن‌هاست به سعادت نیکو پیدا کند.