راندمانترین رویداد هفته محیط زیست استان فارس، امضای تفاهمنامه همکاری مشترک اداره کل حفاظت محیط زیست فارس و شرکت پتروشیمی شیراز برای حفاظت از گونه ارزشمند خرس قهوهای بود. این رویداد در پنجمین روز از هفته محیط زیست با حضور مدیران ارشد محیط زیست و صنعت برگزار شد و با شعار “حفظ محیط زیست، سرمایه گذاری برای تولید” به پایان رسید. این تفاهمنامه با هدف حفاظت از زیستبومهای استان فارس، شعار ملی هفته محیط زیست را در خود منعکس کرده است.
در این مراسم، مدیرکل حفاظت محیط زیست فارس با اشاره به شعار ملی هفته محیط زیست بر لزوم حفاظت مشارکتی بهویژه در بحرانهایی مانند آتشسوزیها تأکید کرد. وی همچنین از نقش کلیدی تشکلهای مردمی و جوامع محلی در خط مقدم حفاظت از محیط زیست یاد کرد و به رهاسازی حقآبه تالاب بختگان بهعنوان اقدامی مهم در مسیر حفظ اکوسیستمها اشاره داشت و خواستار همکاری همهجانبه برای مدیریت منابع آب شد.
مدیرعامل پتروشیمی شیراز با اشاره به اقدامات نوین زیستمحیطی این شرکت، گفت: پتروشیمی شیراز همواره خود را متعهد به رعایت بالاترین استانداردهای زیستمحیطی میداند و استفاده از فناوریهای نوین در پایش و کنترل آلایندگیها، بخشی از این تعهد است.
معاون محیط زیست انسانی ادارهکل حفاظت محیط زیست فارس، در این نشست بر ضرورت تعامل سازنده با صنایع برای رفع چالشهای زیستمحیطی تأکید کرد و گفت: مدیریت اصولی پسماندهای کلرور کلسیم و کاهش آلایندهها در واحدهای صنعتی، از جمله اقدامات اولویتدار ماست.
معاون محیط زیست طبیعی ادارهکل حفاظت محیط زیست فارس، نیز با اشاره به جای خالی حمایت هدفمند از گونههای خاص در استان گفت: فارس با حدود ۵۰۰ گونه مهرهدار، ۴۳ درصد تنوع مهرهداران کشور را در خود جای داده که از این میان، ۳۲ گونه در معرض تهدید هستند.
این نشست با حضور معاونان، کارشناسان و مدیران ادارهکل حفاظت محیط زیست فارس و شرکت پتروشیمی شیراز برگزار شد و در پایان، تفاهمنامهای برای گسترش همکاریهای زیستمحیطی میان دو طرف به امضا رسید.
تrendязدهی به حفاظت از محیط زیست بهویژه حفاظت از گونههای در خطر انقراض ضروری است. شناسایی مراتب تهدید و اتخاذ تدابیر حفاظتی هدفمند میتواند به حفظ اکوسیستمها و افزایش تنوع زیستی استان فارس کمک کند.
نکتهگیرنده دیگر در این نوشتار، تاکید بر مدیریت اصولی پسماندهای کلرور کلسیم و کاهش آلایندهها در واحدهای صنعتی است. این اقدامات اولویتدار برای ادارهکردن آلودگیهای زیستمحیطی مهم هستند. در این راستا، تعامل سازنده با صنایع و استفاده از فناوریهای نوین در پایش و کنترل آلایندگیها، ضروری است.
سوال رقابانایی که این نوشتار در ذهن خوانندگان بوجود میآورد این است که آیا این تفاهمنامه میتواند برای تمام صنایع بزرگ استان، سرآغازی برای حفاظت از گونههای در خطر انقراض و تقویت تنوع زیستی باشد یا خیر؟