تجربهی نوبتی با پیتر بک، مدیرعامل شرکت فضایی Rocket Lab
پیتر بک، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت فضایی Rocket Lab، در صحبتهای اخیرش به روزهای سرپیکر و چالشبرانگیز خود اشاره کرده است. زندگی او از سال ۲۰۰۶، روزی که بدون تحصیلات دانشگاهی این شرکت را راهاندازی کرد، در یک ماراتن فشرده بود. بک از نیوزیلند کار را آغاز کرد و با پرتاب اولین موشک در سال ۲۰۰۹ شروع به پیشرفت کرد. پس از جذب سرمایه از سیلیکونولی، توسعهی موشک دومرحلهای الکترون را آغاز کرد و حالا روی نوترون -موشک میانبرد جدید شرکت- کار میکند که قرار است امسال پرتاب شود. درآمد این شرکت از چند میلیون دلار به صدها میلیون دلار رسیده است.
ایمیلهای خود را اغلب از قبل از ظهر زود میبیند و بخش زیادی از ارتباطات کاریاش را در این زمان انجام میدهد. وی یک کارمند پرکاری است که اغلب در محل کار به لباسی غیررسمی میپوشد و قهوه drinking را کنار گذاشته است.
در محلی که مشغول کار میشود، میز کار آن فقط شامل لپتاپ، تعدادی قطعهی باقیمانده از پرتابهای پیشین موشک و ردیفی از یادداشتها است که به ترتیب فوریت، از چپ به راست چیده شدهاند. ترجیح میدهد برای تصمیمگیری، شخصاً به میز کار افراد مراجعه کند. در وقت ناهار به کافهی شرکت میرود، جایی که حتما باید کیک یا بستنی سرو شود. اغلب با گروههای مختلف کارگران غذا میخورد، مگر زمانی که کار زیاد باشد و بشقابش را به میز کار خودش ببرد. کمی بعد از ساعت ۱۷:۰۰ به خانه برمیگردد تا با همسر و دو فرزند نوجوانش شام بخورد. پختوپز معمولا به عهدهی او نیست، اما دورهمی شام را بخش موردعلاقهی روزش میداند.
در یک مفروضهی روزانه، پس از شام، دوباره مشغول کار میشود، اما تمرکز اینبار روی فکرکردن عمیقتر است. بک تصمیمهای مهم را در خانه سبکسنگین میکند. حدود ساعت ۲۲:۰۰ یا ۲۳:۰۰، زمانیکه احساس کند بازدهیاش کاهش یافته، میخوابد.
مدیرعامل Rocket Lab برای استراحت، فعالیتهای پرهیجان را ترجیح میدهد. پرواز با هلیکوپتر را راهی برای پاکسازی ذهن از مسائل کاری میداند، چون هرگونه حواسپرتی در آن خطرناک است. او هر هفته حداقل یک ساعت پرواز میکند و گاهی با جت یا ماشین مسابقه سرگرم میشود؛ فقط به این شرط که هیچ فکری در خصوص کار به ذهنش نرسد.
در موج جدیدی از دستاندازیها به فضا، کمپانی فضایی تسلا از پیشرفت خود در ساخت موشک hyperspace صحبت کرده است. موشک hyperspace ساخت تسلا تلاش کرد تا ایجاد کسری از خود را به منظر دانشمندان افزایش دهد، اما در این میان، آیا این پیشرفت همه منظورم خدمت بخشیدن و زندگی سازگار را میرساند؟