موضوع بیانیه‌ای که توسط فعالان رسانه، فیلمسازان و شرکت‌کنندگان در جشنواره رسانه‌ای صبح در پی تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک ایران و حمله به صداوسیما جمهوری اسلامی صادر شد، پیگیری اهمیتی دارد. این بیانیه که در آن تجاوزهای رژیم اسرائیل به سرزمین ایران و سازمان صداوسیما محکوم شده است، نشان‌دهنده پیآمدهای تجاوزها است. این تجاوزها به قاتلان هزارها تن از ایرانیان، از جمله زنان و کودکان، اساتید دانشگاه، دانشمندان برجسته و فرماندهان ارشد نظامی ایران منجر شده است. این پیشامد که بیشتر جنایت‌های تروریستی دولت و نقض تمامیت ارضی ایران و حقوق بین‌المللی است، در حالی رخ داده است که جمهوری اسلامی با عقلانیت دیپلماسی را در پیش گرفته بود.
تفکیک نامه این بیانیه نشان می‌دهد که غیر از مخالفت‌ها و بیانیه‌ها، نهادها و بازیگران ضروری در ایجاد تلاش‌ها و جنبش‌هایی برای ساختن نخبگان برای تحقق پایدار و ابتکارات ایدئولوژیکی بودند. آمیختگی در زمینه‌ها مختلف، تجارب متضاد و فعالیت‌های این بازیگران در ایجاد و گسترش تلاش‌های جمعی در ایجاد محتوای قطعی و بخش بسیار مهم و عملآ فراتر از پیام سیاست داخلی و خارجی است.
تجاوزهای اخیر رژیم اسرائیل، گویای ناآرامی و نگرانی در سطح جهانی است. این قضیه را می‌توان مرتبط با بحران‌های انسانی و تروریسم دولتی دانست. با این حال، امواج تأیید و مخالفت به‌طور مثبتی و منفی از آن ابراز می‌شوند. دشتستان و بیانیه‌های جمعی از این جنایت‌ها دور مانده‌اند. بیانیه شرکت‌کنندگان جشنواره صبح صادر شده و این بیانیه‌ها حامل گرایش‌ها و جهات استوار اند. به‌طوری‌که، نویسنده و سایر نویسندگان بیش از تعیین جنایت، تجاوز و حمله، تلاش می‌کنند تا جنبه‌های تخریب داشته یا به کار می‌برند تا خطاهای بی شمار ایجاد شده شامل تنش و شکل‌گیری خشونت و انسان هایی که در برهه ای از زمان از نظر مرزی جدا می‌شوند به‌جای شخص مدافع برای آغاز فرایند درک و خردمندانه نو و پیشرو گنجاندن و پیشوایی اقدامات سیاسی قرار گیرند.