در روز بیستم شهریور سال ۱۳۴۶، شهید علی اکبر پرتوی به دنیا آمد. او به عنوان بسیجی در جبهه‌های دفاع مقدس شرکت کرد و در ششم فروردین سال ۱۳۶۳، به علت عفونت شدید ناشی از جراحات جنگی، در بیمارستان شهید بهشتی شیراز به شهادت رسید.
در ادامه، بخش‌هایی از وصیت‌نامه ارزشمند این شهید والا مقام که در سنین پایین اما با آگاهی و بینش الهی و انقلابی که حاوی اندیشه‌های شگفت‌انگیز و خصوصیاتی است که از یک انسان انقلابی برجسته به وضوح مشخص است. در وصیت‌نامه او، مخصوصاً بخش‌هایی که با خانواده‌اش صحبت می‌کند، می‌توان تفکر و رهنمودهای بسیار مفید و ارجمندی را پیدا کرد.
این بخش از وصیت‌نامه شهیدی که در یک جمع گوناگون فقط علاقه به اجرای قانون قرآن و خیمه روبان محکم به دست گرفته است: «خدا را شکر می‌گویم که ما را از لشکریان امام زمان (عج) قرار داد تا با مزدوران از خدا بی‌خبر ستیز کنیم.»
وی سپس از خدا تعظیم می‌کند که «چشم و گوش دشمنان و اربابانشان را بست» و جنگ را بر ما تحمیل کرد تا از این نعمت بزرگ بهره‌مند شویم و اضافه می‌کند: «ای مردم مسلمان! بدانید که این جنگ یک آزمایش الهی است و تمام رفتار ما در این دوران در معرض سنجش و آزمون قرار دارد.»