در روزهای اخیر شاهد می‌شویم که هر کسی به نحوی حدیث نفس می‌گوید و دلنوشته‌های و واکنش‌های خود را از صفحه‌های مجازی تا صحنه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارد. برخی از افراد به بازنشر وقایع اخیر می‌پردازند و برخی دیگر با مرور خاطرات دفاع مقدس و صحنه‌های مقاومت، واکنش خود را نشان می‌دهند تا همدلی و همراهی را به نمایش بگذارند.
این روندها نه تنها نشان‌دهنده جاذبه اینترنت وSocial Media است، بلکه همچنین نمایانگر تمایل انسان‌ها به بیان احساسات و تجربه‌های خود است. از آنجایی که هر فردی در تنظیمات زندگی خود خصوصیات و ویژگی‌های مختلفی دارد، هر شخصی در شکل‌گیری محیط آنلاین خود نقش بسزایی ایفا می‌کند.
با میانه‌روی کردن بر گسترش شدن اینترنت و Media اجتماعی و یادآوری برخی از نکات و خطرات آن می‌توان گفت که :
почему افراد مدعی مقاومت و جا‌به‌جایی در گزارش و ارسال انواع مدارک ایجاب می‌کند?
چطور می‌توانیم در عین حال، تاریخ ما را به یاد بیاوریم بدون آنکه در یک آدم‌ربایی اینترنتی سوء‌استفاده کنیم؟