معتبرترین پیشرفتهای اخیر در حوزه علم و فناوری را میتوان در مهندسی بیولوژیکی دانست. محققان کرهای به اقدامی نوظهور و革命ی در دستاوردهای خود دست زدهاند؛ ساخت یک حافظه قابل حل در آب که نه تنها در کنترلها، بلکه در کامل تقلیل به آب حل میشود. این دستاورد میتواند به تفکرات کنونی پیرامون محیط زیست کمک قابل توجهی کند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زبالههای الکترونیکی به یکی از سریعترین مشکلات زیستمحیطی در حال رشد در جهان تبدیل شدهاند. آیا این روندها تنها نتیجه افزایش وابستگی ما به فناوریهای مدرن است؟ این سوال مهم به اینجا میرسد: آیا ما فقط به تخریب و زبالهاندازی محدود نخواهیم شد؟ بر این اساس، با هر گام नवین در پیشرفت فناوری، مهم است که ما بهطور صریح به چگونگی تأثیرات نهفته در پائین دست آوردمان توجه کنیم.
موفقیت مهم اخیر در توسعه یک حافظه حلپذیر در آب ازقبیل PCL-TEMPO است که نه تنها پایداری خوبی را به ما میدهد، بلکه پس از یکوقت ناگهانی در آب حل میشود. این پیشرفتی مهم بر روی ایدههایی همچون «دستگاههای زیست الکترونیک و سازگار با محیط زیست» میتواند بیشتر تکیه کند و راهکارهای الکترونیکی کاملاً پاک را مطرح کند. آینده این مورد نزدیک است.