خفاش‌ها از باطن سرطان‌زدایی می‌کنند
مطالعه‌ای جدید به وجود.speciesها که هریک چندین نسخه از ژن را دارا می‌باشند که انسان‌ها تنها یک نسخه دارند، پی به راز چگونگی بیرون‌ریزی سلول سرطانی در خفاش‌ها برد.دارایی یک تعداد زیاد از ژن‌های سرکوب‌کننده تومور، خفاش‌ها را در برابر سرطان تقریباً ناخدایت می‌کند. خفاش‌ها این قدرت را دارند که سرطان را درهم کرهد تا با آن نظم‌خواهی‌هایی که در قدرت سلول‌هایشان است، فاصله بگیرند. فقدان این ژن در بسیاری از حیوانات، به قوی‌سازی سلول‌های سرطانی منجر می‌شود. ملتی از خفاش که فقط یک نسخه از این ژن را دارند و این ژن پ53 سرکوب‌کنندۀ تومور به نام دارد، آن را به وابستگی واحدی کاهش می‌دهد. درحالی‌که فقط یک نسخه از این ژن را دارا هستند و بیش از نیمی از انواع سرطان‌های انسانی به جهش‌های موجود در این ژن به وجود می‌آیند. خفاش‌ها با یک مکانیسم محرک برای حذف سلول‌های سرطانی سلول‌های آنها را از بین نمی‌برند. این دستگاه بالا با آنزیم پرفعالیتی به نام تلومراز به‌هم میزند که به گسترش سلول‌های خفاش ادامه می‌دهد.
مکانیسمی که اگر بیش از حد از آن استفاده شود، حتی برای خلع سلاح، نامطلوب است. با این‌حال، خفاش‌ها می‌توانند آن را جبران کنند. افزایش عملکرد ژن p53 این خطر را کنترل و مهار می‌کند. نکته موقرتر اینکه خفاش‌ها دارند که یک قدرت ایمنی بالاتری دارند. ایمنی ایشان به‌نظر می‌رسد بدون ایجاد التهاب ناخوشایند توانایی تمام کردن سلول‌های سرطانی و متوقف کردن تکثیر آنها را دارا می‌باشد.
عملکرد بالای سیستم ایمنی خفاش‌ها، بدون اینکه به سلول‌های HEALTH، آسیب‌زنند، در آزادی زیست آنها کاملاً مؤثر است. اگر فعّالیت خاصی را بیش از حد ارتقا دهند، خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد. آرانی‌ای که به ما گفته شده به هنوز تمایل دارد تا با استفاده از سیستم عمل این بتوانند تا چه اندازه به ما کمک کنند و بررسی باید انجام شود، اما امیدوار است که بتوانیم با کار کردن روی آن و داروهای این ژن، از پیشگیری از سرطان کمک ویژه‌ای انجام دهیم.
در بارهٔ این موضوع، تاکید کرده‌اند که مطالعه تأثیر ژن P53 را در درمان سرطان تایید کرده است.