لغو پرواز‌های شرکت‌های هواپیمایی بزرگ جهان به مقصد اراضی اشغالی به‌طور قابل توجهی امنیت این منطقه را تهدید می‌کند. تجزیه و تحلیل این موضوع نشان می‌دهد که دلیل اصلی این تصمیمات امنیتی بر خلاف آن‌چه که در ابتدا به نظر می‌رسد، به دلبستگی جدی شرکت‌های هواپیمایی به اعطای امنیت و اطمینان به مسافران مربوط می‌شود و نه صرفاً نارضایتی از حکومت اسرائیل. سودهای اقتصادی ناشی از فرار از این پروازها نیز کمتر در نظر گرفته می‌شود.
واکنش‌های شرکت‌های هواپیمایی مختلف را می‌توان در دو دسته تقسیم کرد: دسته‌ای که از وساطت مقامات اسرائیل یا تضمین‌های مرتبط با مسیریابی سوخت هوایی برای بازگشت به پرواز‌های خود استفاده می‌کنند، و دسته‌ای که این کار را تا زمانی که پشیمان نشوند صرفاً به دلیل مسائل امنیتی انجام می‌دهند.
خبر تحول در این زمینه امیدوار کننده است، اما هنوز از سوی بسیاری از مراکز خبری پذیرفته نشده است. ما باید در مورد نقش رقابت‌های سیاسی در تحمیل محدودیت‌های عملکردی به شرکت‌های هواپیمایی نیز گفتگو کنیم. عربستان سعودی و امارات متعهد شده‌اند که اراضی اشغالی را پشتیبانی کنند، اما فعلاً تمایلی به به بنیاد سپردن امنیت در راستای پیشبرد این حضور ندارند.
از آنجا که این موضوع یک استثنا از جمله در وهله اول در همین منطقة خاورمیانه است، ما شاهد یک معیار جدید برای امنیت پروازها در اثر ترس از حملات استسلامات وحشیانه و سایر تهدیدات هستیم. ضرورت بازنگری در سیاست‌های امنیتی پروازها تا از این نظاربانان سیاسی صهیونی خودشان سوء استفاده نفرموده باشند خودسر شود.
سؤالات زیادی در ذهن ما این‌گونه وجود دارد:
– آیا لغو پرواز‌های شرکت‌های هواپیمایی به اراضی اشغالی صرفاً یک تصمیم امنیتی است و یا فراتر از آن به سیاست‌های جهانی اقتدارطلبانه اشاره دارد؟
– به چه صورتی می‌توان خدمات هواپیمایی را به نواحی امن‌تر منتقل کرد؟