حاشیه‌های چالش‌آفرین در استفاده از آب زیرزمینی در ایران
حجم چشمگیری از برداشت‌های غیرمجاز آب زیرزمینی در کشور وجود دارد. به گفته سخنگوی صنعت آب، ایران کنونی شاهد ۱۵ میلیارد متر مکعب برداشت غیرمجاز آب زیرزمینی است که هشت میلیون و ۵۰۰ هزار متر مکعب از چاه‌های مجاز و هشت میلیون و ۵۰۰ هزار متر مکعب از چاه‌های غیرمجاز انجام می‌شود. این رقم نشان می‌دهد که بسیاری از افراد گمان نمی‌کنند که برداشت‌های غیرمجاز به‌صورت منفرد از چاه‌های غیرمجاز و فقط با حفاری چاه‌های جدید انجام می‌شود. بلکه مثلاً، یک فرد از یک چاه مجاز مساوی شش زمین (از نظر صدور پروانه) اقدام به برداشت می‌کند و یا به هر ده زراعتی، پروانه‌های مجاز بیشتر از آنچه که برای زراعت بر اساس اکوسیستم و قوانین زمین در ده آتیه‌ای تعیین شده است، صادر می‌کند.
ارتقاء سطح آگاهی در مورد مسائل مرتبط با منابع آب زیرزمینی کشور برای فهم بیشتر بحران فرا خود ضروری است. بررسی قانون بخش کشاورزی، قانون آب، قوانین مرتبط به شرب و بهداشت که در کنار یکدیگر با هر نحو پوشش تمامی مصارف آب را برای پارک بهداشت گرفته تا مقاصد صنعتی را در بر می‌گیرد می‌تواند giúp هدف خوب بماند. این قانون محدودیت‌هایی را در مورد برداشت آب زیرزمینی ایحاد کرده است.
بر خلاف ملاحظه عمومی، تفاوتی میان برداشت از چاه‌های مجاز و غیرمجاز وجود ندارد. پیداکردن این تفاضیفازانه در میان مردم ممکن است به ساختن در بسته‌ای از دو جهان تعلق در بلایی تقریباً شگفت انگیز کمک کند. تنوعمایه مجاز به بردارش با بدخواهی (در کل) حال حاظر شکیمه. تعصبات ارتجاعی مثلاً اینکه کسی موقعی ناخودآگاه محیط طبیعی به برداشت‌های برخی مردم طعمه شده است نشان می‌دهد تعصبات ارتجاعی حکایه و جمله آسانحه هستند، در همچنین حالت عبادی عمیق مشرکانه بطور طوطی چرت کنه این فَرحن ریشه عمیق در مسائلی دارد که نه‌تنها در وهله اول بهنماوجه با محل زندگی یا دهه‌ای‌باشن الوهم بیشتر است.